Ons lichaam verdedigt zich tegen kankercellen en ze worden meestal vernietigd voor ze schade kunnen aanrichten. Voor sommige mensen is de strijd echter niet zo gemakkelijk.
Er is goed nieuws. Er is een medicijn verkrijgbaar waarvan vele tijdschriften hebben aangetoond dat het kanker helpt genezen. Zonder bijwerkingen. En Big Pharma hoopt dat je er nooit over zult horen.
Het heet mebendazol en is zonder recept te krijgen bij de apotheek. Als je ooit kinderen hebt grootgebracht ken je het misschien als Vermox, Ovex, Antiox of Pripsen. Het middel wordt doorgaans gebruikt tegen wormen.
Hoe werkt het?
Een belangrijke misvatting is dat een cel alleen bestaat uit een nucleus en een celwand en dat alles in de cel (cytoplasma) beweegt in een vloeistof of gel. Het binnenste van een cel bevat echter microtubules die spindels worden genoemd. Dit netwerk van onverzettelijke microtubules geeft de cel haar vorm, structuur en het vermogen organellen en verschillende moleculen naar andere gebieden binnen de cel over te brengen, waardoor ze in feite werken als een soort treinspoor. De meest vitale functie van deze microtubules is celdeling.
Je leert de rol van spindels gemakkelijk begrijpen door deze korte animatie te bekijken:
De onderstaande video laat zien hoe microtubules werken en herinnert ons hoe complex het leven is:
Mebendazol verstoort de opbouw van spindels waardoor celdeling wordt voorkomen. De cel sterft uiteindelijk af door ouderdom of apotose. Mebendazol is zeer selectief en valt op de één of andere manier alleen kankercellen aan (naast een hele serie darmparasieten).
De farmaceutische industrie heeft geen interesse in mebendazol. De grote farmaceuten bevorderen juist de meer giftige chemotherapie en aanverwante medicijnen omdat met mebendazol veel minder winst wordt gemaakt.
Wat is kanker?
Algemeen wordt aangenomen dat na celdeling twee identieke cellen zijn ontstaan. Dit is onjuist. DNA wordt niet perfect gekopieerd en er treden doorgaans kleine fouten op. Wanneer een cel te veel fouten heeft in haar DNA-code kan celdeling niet optreden en sterven de fouten in de cel af.
Na verloop van tijd houdt de celdeling op. Bij mensen is dit ongeveer na 60 delingen. Dit wordt ook wel de Hayflick limiet genoemd. Biologen hebben ontdekt dat het bij kankercellen gaat om cellen met een beschadigde DNA-code die de zogenoemde telomeer activeert, waardoor de cel niet afsterft. De Hayflick limiet is dan eindeloos. Door de mutatie wordt de cel in feite onsterfelijk. Een kankercel richt enkel schade aan door langer in leven te blijven dan normale cellen.
Enkele studies die hebben aangetoond dat mebendazol kanker helpt genezen:
- The Anthelmintic Drug Mebendazole Induces Mitotic Arrest and Apoptosis by Depolymerizing Tubulin in Non-Small Cell Lung Cancer Cells, Ji-ichiro Sasaki, Rajagopal Ramesh, Sunil Chada, Yoshihito Gomyo, Jack A. Roth and Tapas Mukhopadhyay, Molecular Cancer Therapy november 2002 1; 1201
- Mebendazole Elicits a Potent Antitumor Effect on Human Cancer Cell Lines Both in Vitro and in Vivo, Tapas Mukhopadhyay, Ji-ichiro Sasaki, Rajagopal Ramesh, and Jack A. Roth, Clinical Cancer Research september 2002 8; 2963
- Mebendazole Induces Apoptosis via Bcl-2 Inactivation in Chemoresistant Melanoma Cells, Nicole Doudican, Adrianna Rodriguez, Iman Osman and Seth J. Orlow, Molecular Cancer Research, augustus 2008 6; 1308
- Mebendazole inhibits growth of human adrenocortical carcinoma cell lines implanted in nude mice, Daniele Martarelli, Pierluigi Pompei, Caterina Baldi and Giovanni Mazzoni, Cancer Chemotherapy and Pharmacology, volume 61, number 5, 809-817
- Mebendazole Monotherapy and Long-Term Disease Control in Metastatic Adrenocortical Carcinoma, Irina Y. Dobrosotskaya, MD, PhD, Gary D. Hammer, MD, David E. Schteingart, MD, Katherine E. Maturen, MD, Francis P. Worden, MD, Endocrine Practice, volume 17, nummer 3 / mei-juni 2011
- Antiparasitic mebendazole shows survival benefit in 2 preclinical models of glioblastoma multiforme, Ren-Yuan Bai, Verena Staedtke, Colette M. Aprhys, Gary L. Gallia and Gregory J. Riggins, Neuro Oncology, (2011) 13(9): 974-982
Kanker laten verdwijnen met suiker
Kankercellen worden vooral gevoed door glucose. Wetenschappers zijn er nu in geslaagd kankercellen te voeden met een suiker die ze in feite vergiftigt waardoor ze afsterven.
“De meeste kankercellen zijn geheel afhankelijk van glucose als brandstof voor hun groei,” zei Guy Perkins van de Universiteit van Californië in San Diego.
Samen met Rudy Yamaguchi van de Universiteit van Kyushu in het Japanse Fukuoka ontdekte Perkins dat de cellen een bepaalde suiker kunnen opnemen die bekend staat als 2-deoxyglucose. Deze suiker maakt een eiwit los in de cel die een zogeheten zelfmoord-schakelaar bewaakt.
Eenmaal blootgesteld kan de schakelaar worden geactiveerd met het medicijn ABT-263. Hierdoor sterven de cellen af door de eiwitten te bevrijden die de kankercel in feite opdracht geven ‘zelfmoord te plegen’.
Deze benadering betekent mogelijk het einde van verschillende soorten kanker, waaronder lever-, long-, borst- en bloedkanker. In muizen verdween menselijk prostaatkanker al binnen enkele dagen.
Yamaguchi en Perkins hopen nu klinische tests te kunnen gaan doen aan de Universiteit van Californië in San Diego.
Bron: Newscientist.com
Vertaling: Niburu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten