Search This Blog

Translate

Pagina's

zaterdag 29 januari 2011

Kankerbestrijdende broccoli geeft geheimen prijs


Iedereen weet het: broccoli gaat kanker tegen. Maar wat eigenlijk niemand weet, is hoe broccoli dat precies doet. Maar dat gaat veranderen. Wetenschappers verdiepten zich in de kwestie en concluderen dat broccoli cellen die kanker bestrijden, beschermt. En wanneer deze cellen muteren en kanker juist helpen, vernietigen stofjes in de overbekende groene groente deze.
Proteïnen in het gen P53 zorgen ervoor dat kankercellen geen kans krijgen om te groeien. Maar als er een mutatie optreedt in het gen, verdwijnt die bescherming. Ongeveer de helft van alle vormen van kanker in mensen wordt veroorzaakt door zo’n mutatie.
Isothiocyanaten kunnen echter uitkomst brengen. Deze stofjes vernietigen het werk van gemuteerde P53-genen. De P53-genen die kanker nog steeds bestrijden, houden de stofjes intact. Isothiocyanaten zitten onder meer in broccoli, waterkers en bloemkool.
De ontdekking is van grote waarde voor doktoren. Nu kunnen gemuteerde cellen er nog voor zorgen dat medicijnen tegen kanker niet aanslaan. Door de gemuteerde genen uit te schakelen, kan zo’n behandeling plots veel doeltreffender worden.
Bron: Scientias

donderdag 27 januari 2011

Jody Williams: A realistic vision for world peace




(TED) Nobel Peace laureate Jody Williams brings tough love to the dream of world peace, with her razor-sharp take on what "peace" really means, and a set of profound stories that zero in on the creative struggle -- and sacrifice -- of those who work for it.

In more than 100 years of Nobel Peace Prizes, only a dozen women have ever won. Civil-rights and peace activist Jody Williams, received the award in 1997 as the chief strategist of the International Campaign to Ban Landmines, which established the first global treaty banning antipersonnel mines.

Williams believes that peace is defined by human (not national) security and that it must be achieved through sustainable development, environmental justice, and meeting people’s basic needs. To this end, she co-founded the Nobel Women’s Initiative, endorsed by six of seven living female Peace laureates. She chairs the effort to support activists, researchers, and others working toward peace, justice, and equality for women and thus humanity. Williams also continues to fight for the total global eradication of landmines.

Bron: TED

donderdag 20 januari 2011

Kiesha Crowther: De grote verschuiving

Kiesha Crowther

“We leven op een heel belangrijk tijdstip op onze planeet. Moeder Aarde is bezig met een transformatie zoals ze nog nooit eerder heeft meegemaakt. We leven in een tijd zoals deze nog nooit eerder is beleefd.  De aarde is bezig om te verschuiven, te veranderen en te transformeren in haar Hoger Zelf. Ze zal veranderen in haar eigen soort hemel.

Dit is het moment van grote verandering waar alle inheemse volkeren al honderden jaren over spreken, al sinds de val van Atlantis, een heuse beschaving die echt heeft bestaan. Ook toen vond er een verschuiving van de polen plaats. Lang voordat deze verschuiving plaatsvond bestond deze beschaving uit hoogontwikkelde, prachtige mensen. Ze wisten hoe ze de energie van kristallen, water, geluid en kleur konden gebruiken. Ze wisten hoe ze naar Moeder Aarde moesten luisteren en hoe ze samen konden werken met onze broeders en zusters van allerlei plaatsen in het universum, de ‘sterrenwezens’. Ze werkten samen zij aan zij.
Ik gebruik de term sterrenwezens omdat ze, voor zover mij bekend, voor het grootste deel uit liefdevolle en prachtige wezens bestaan. Ze zijn hier geweest sinds het begin der tijden. Ze bezoeken ons vaak en gaan ook weer weg en met het toenemen van onze energie op een hogere frequentie zullen we te zijner tijd in staat zijn om deze lichtwezens waar te nemen. Binnenkort zal de hele mensheid van hun aanwezigheid op de hoogte zijn.

Ten tijde van Atlantis, werkten wij mensen samen met de sterrenwezens en we leefden lange tijd op de manier zoals dat oorspronkelijk bedoeld was. Maar toen vond de grote verschuiving plaats en het ijs, dat een groot deel van het land bedekte, smolt en wij mensen moesten, ook in spiritueel opzicht, opnieuw beginnen. In de Bijbel wordt gesproken over de grote zondvloed. Je hoort dit verhaal in de meeste inheemse culturen, omdat het ook daadwerkelijk gebeurd is. Maar niet iedereen is weggespoeld. De mensen die op de hoogte waren van de komst van deze ‘vloed’ zijn op tijd in hun boten gestapt en gevlucht andere eilanden of continenten. Zij namen sommige van hun Atlantische kristallen met zich mee.
Sommige van de Atlantiërs gingen naar Zuid Amerika. Zij vormen de basis van de Maya’s zoals we die tegenwoordig kennen. Sommigen gingen naar Noord Amerika. Daar was al een inheemse bevolking gevestigd, de Indianen, maar sommige van hun stammen zijn helemaal terug te voeren naar de Atlantiërs. Een andere, hoog ontwikkelde beschaving die bestond in onze oude historie was die van de Lemuriërs. Deze mensen hebben zich uiteindelijk verspreid en gevestigd op verschillende eilanden. Zij zijn de voorouders van de inwoners van Hawaï en van de Waitaha in New Zeeland, een volk dat zelfs nog ouder is dan de Maori. Deze volkeren dragen tot op de dag van vandaag oude wijsheden en lessen van de Lemuriërs met zich mee. Sommige zijn zelfs afkomstig van de sterrenwezens. 


Als wijsheidsbewaarder is het een van mijn heilige plichten om enkele van deze oude kristallen terug te plaatsten in de aarde. Dit gebeurt tijdens de grote transformatie van Moeder Aarde die op dit moment plaats vindt. Ik heb enkele zeer speciale kristallen in mijn beheer die afkomstig zijn uit de tijd van Atlantis. De andere wijsheidsbewaarders hebben andere kristallen die aan hen toevertrouwd zijn om terug te geven aan Moeder Aarde. Er wordt mij door ‘Spirit’ verteld waar en wanneer de kristallen geplaatst moeten worden. Tot dusver heb ik tijdens een heilige ceremonie kistallen in de Aarde geplaatst in; Santa Fe, New Mexico, het oude land van de Anasazi, in Zweden voor de Noordelijke landen, in Hawaï voor het heilige land en de mensen daar en in de Redwoods van Californië. De bomen van de Redwoods worden de ‘grote ouderen’ van onze planeet genoemd. Het laatste kristal wat ik heb geplaatst was in het kristallijne land van Arkansas op 10-10-10, om een connectie te maken met de ontwakende Atlantische kristallen die daar zijn begraven en om de heilige wateren te helen.

Over deze kristallen is gebeden, gewaakt en ze zijn veilig bewaakt tot dit moment. Er zijn nog meer kristallen die in de aarde moeten worden geplaatst. Binnenkort zal een van de kristallen die ik in mijn beheer heb terugkeren naar de Waitaha mensen in Nieuw Zeeland. En zij zullen het terugplaatsten in hun heilige land. Deze kristallen worden niet zomaar ergens geplaatst maar ze zullen ergens geplaatst worden waar 2 leylijnen elkaar kruisen. Ze moeten op heel specifieke locaties geplaatst worden om zo het netwerk van energielijnen van Moeder Aarde te versterken. Op die plaatsen gaat de energie terug in Moeder Aarde en deze maakt een verbinding met de andere kristallen die geplaatst zijn. Dus maakt de energie van de kristallen in Hawaï een connectie met die van de Redwoods, New Mexico, Zweden enz. Dit netwerk is eigenlijk het aderstelsel van Moeder Aarde, om zo te spreken. Ik heb nog 4 kristallen in mijn bezit om te terug te plaatsen, maar ik weet nog niet wat hun bestemming is. Wanneer de tijd rijp is zal mij verteld worden waar elk van hen moet terugkeren.

De verschuiving van verstand, naar hartsbewustzijn
Er zijn 2 grote oude beschavingen die de sleutel tot ‘leven vanuit het hart’ in handen hebben; de Maya’s en de Aboriginals. Zij leven nog steeds vanuit hun hart en zij zijn degenen die ons nu leren om weer vanuit het hart te gaan leven. Sinds de val van Atlantis heeft de menselijke beschaving zich op een bepaalde manier ontwikkeld. We hebben de capaciteit van ons rationele brein benut in die zin dat we grote steden hebben gebouwd en bepaalde uitvindingen hebben gedaan. En in we hebben de afgelopen jaren een enorme sprong gemaakt op het gebied van technologische ontwikkeling. 

We hebben geweldige dingen gedaan. Maar het probleem is dat we ons hart hierbij hebben achtergelaten. We zijn gestopt om beslissingen vanuit het hart te nemen en vanuit een gevoel van verbondenheid met alle leven en Moeder Aarde. We hebben het rationele, logische verstand overgewaardeerd, en we geloven enkel in wat we kunnen zien en ervaren met onze lichamelijke zintuigen. Dit is niet hoe het oorspronkelijk is bedoeld. We worden nu gevraagd om alsnog weer vanuit ons hart te gaan leven- en dit is slechts een van de boodschappen die ik specifiek ben gevraagd om uit te dragen.

Een universele wet die ik heb leren kennen is: hoe meer liefdevol je bent, hoe intelligenter je wordt. Stel je eens voor wat we de afgelopen jaren allemaal hebben uitgevonden en bedacht, alle vooruitgang en technologieën. Toch kunnen we nog steeds niet het antwoord vinden om enkele bijzonder grote problemen op te lossen waarmee we geconfronteerd worden. Het grootste probleem is hoe we de schade die we aan Moeder Aarde hebben toegebracht, weer beter kunnen maken. Hoe kunnen we verdere schade voorkomen? Schade die we voortdurend hebben toegebracht sinds we vergeten zijn dat we allemaal onderdeel zijn van het grote ‘web’ van het leven. Als we zoveel vooruitgang kunnen bereiken door alleen ons verstand te gebruiken, stel je dan eens voor wat we zouden kunnen doen als we gaan opereren vanuit ons hart. Het verstand zou niet inactief of ongebruikt blijven, integendeel! Het zou groeien en krachtiger worden omdat het in harmonie zal zijn met het hart, met de bron van het zijn en met creatie. Als we zouden stoppen om vanuit een ego-gedreven, mentaal bewustzijn op te treden, als we zouden stoppen om zinloze dingen na te streven die alleen voldoening geven aan een klein stukje van ons zijn… als we zouden stoppen om onze mentale energie te verspillen aan kleine onbelangrijke zaken dan zouden we deze kunnen richten op het helen van de Aarde en door dit te doen kunnen we een paradijs voor alle levende wezens te creëren. We zouden een waar paradijs op Aarde kunnen maken zoals we nog nooit gezien hebben. 

Ik heb van Spirit geleerd dat Moeder Aarde heilig is en dat de mensheid niet zal worden toegestaan om haar te doden. Zij is heilig voor alle vormen van leven in het universum, niet alleen voor de mens. Als de mensheid niet zal worden toegestaan om haar te doden, dan zullen we onze vibraties moeten gaan verhogen zodat we samen met haar naar een hogere dimensie kunnen gaan. We hebben haar zolang grote schade toegebracht dat er een grote gebeurtenis nodig zal zijn om het pad waarop we verder gaan te corrigeren, om Moeder Aarde weer te laten ademen. De situatie is dringend voor de mensheid. We moeten ons bewustzijn verhogen als we hier op deze planeet willen blijven als de kinderen van Moeder Aarde.

Als je goed oplet dan weet je dat geen van de inheemse bevolkingen ons vertelt: nu moet je iets gaandoen. Ze zeggen: Wees de verandering. Zij vertellen ons dat we ons nu eens moeten focussen op zijn, in plaats van doen. Als genoeg mensen de verbinding weer kunnen maken met hun hart en de liefde die daar huist, de liefde die overal om ons heen aanwezig is, in de natuur, en als we de schoonheid en de heiligdom van dit leven weer gaan begrijpen, dan kunnen we het overheersende bewustzijn verschuiven van verstand naar hartsbewustzijn. Wij zijn vonken van Goddelijk bewustzijn. Ieder van ons heeft een ‘Great I AM’, een hoger bewustzijn dat een deeltje van ons naar deze aarde heeft gestuurd om ervaring op te doen en om te leren van het mens-zijn. Om in een menselijk lichaam te leven en om zo’n fantastisch menselijk hart te mogen hebben. Ik ben hier om je te helpen dat te herinneren.

Door vanuit liefde te leven, en om vanuit je hart te leven, te zijn, zullen we ons de meest heilige wijsheden weer herinneren; dat we allemaal broeders en zusters zijn van één moeder - Moeder Aarde. Wij zijn niet afzonderlijk van elkaar, of van welke levensvorm dan ook. Wat er gebeurt met een van ons, gebeurt met ons allemaal. Wat er met ons gebeurt, gebeurt met Moeder Aarde, en andersom - omdat we energetisch verbonden zijn. De energie van Moeder Aarde is identiek aan die van ons. Toch zijn we in staat om deze wereld waarin we leven te veranderen. Er is een voorspelling, een profetie, in veel inheemse bevolkingen dat er op het moment van de grote verandering op aarde, de tijd waarin we nu leven, de mensheid zich zal verenigen tot één familie, één stam, en dat deze stam zal bestaan uit vele kleuren.

Toen ik geïnitieerd werd als sjamaan werd mij verteld dat ik een wijsheidsbewaarder ben. Er werd mij verteld dat mijn stam, de stam van vele kleuren zou zijn; de Tribe of Many Colors. Ik weet dat mijn Great I AM, mijn hoger zelf, een vonk van mijzelf hiernaar toe heeft gestuurd, naar deze tijd, om de kinderen van planeet Aarde te helpen om zich weer te herinneren wie ze zijn. Om ze te helpen Moeder Aarde weer lief te hebben en tegen ze te zeggen dat wij degenen zijn op wie we hebben gewacht. Wij zijn de stam van vele kleuren, de sterksten van de sterkste zielen die ervoor hebben gekozen om hier op dit moment op Aarde te zijn. Om een belangrijke taak te vervullen om het bewustzijn op Aarde te verschuiven van rationeel verstand naar leven vanuit het hart en liefde. We moeten ons onder de vlag van de liefde verenigen en onze heilige Moeder Aarde laten zien hoeveel we van haar houden. Hoe we alles willen doen om haar te redden en om verder te gaan als haar kinderen op Aarde. We zijn in staat om een schoonheid te creëren waarvan we slechts een glimp hebben gezien op Aarde. En dat zal ons lukken.”

Met dank aan Esther Poeder voor de vertaling.
Voor meer informatie en video’s over Little Grandmother  www.littlegrandmother.net
Nu ook met Engelstalig forum.

Tekstbron: Earth Matters

woensdag 19 januari 2011

EFT: Verbazingwekkend universeel hulpmiddel voor genezing

Introductie van Emotional Freedom Techniques (EFT) een universeel hulpmiddel voor genezing dat vaak werkt waar al het andere faalt.


In het lichaam gebeurt niets voor niets en in principe werkt het lichaam altijd perfect. Emotionele remmingen of overprikkeling zorgen voor blokkades in je creativiteit, je fysieke veerkracht, je beslissingen en je persoonlijke ontwikkeling. Opgebouwde spanning zorgt in je lichaam voor chronische gespannenheid met een veelvoud aan lichamelijke en emotionele klachten tot gevolg, zoals benauwdheid, angstgevoelens, spierpijn, slapeloosheid, buikklachten, vermoeiheid, eetstoornissen, impotentie etc. Dat heeft vaak weer een onveilig gevoel met betrekking tot het eigen lichaam en vermindering van het zelfvertrouwen tot gevolg.
Doorlopen en deze lichamelijke signalen niet herkennen, ontkennen of niet willen accepteren is de optie van de doodlopende weg. Vroeg of laat sta je geblokkeerd 'langs de weg'. Dit is meestal de fase dat artsen je geen duidelijk antwoord, maar wel pillen, kunnen geven voor je lichamelijke ongemakken. Mogelijk kom je in een, met wachtlijsten,geplaveid, traject terecht van specialisten die hun best doen je klachten in een medische diagnose te vertalen. Wat in 70 a 80% van de gevallen in vage of algemene containerdiagnoses uitmondt.
---
Wat is EFT?
De Emotional Freedom Techniques, is een korte en makkelijk te onthouden methode om positieve veranderingen in je leven te bewerkstelligen.
Het is een onderdeel van de Energetische Psychologie en is een positieve, effectieve en snelle methode om remmingen, angsten en andere negatieve emoties in een paar minuten kwijt te raken.

Deze simpele technieken hebben een sterke invloed in bepaalde hersengebieden en vermindert in die gebieden de te hoge prikkelactiviteit. Het verwijdert de negatieve lading van belastende herinneringen. (zie: www.energypsychologyinteractive.com)

Wie kunnen EFT gebruiken?

EFT kan gebruikt worden bij volwassenen, kinderen, door professionele hulpverleners maar is ook goed toe te passen voor huis, tuin en keuken gebruik bij zowel lichamelijke als emotionele klachten zoals angsten, verslavingen, remmingen en fysieke klachten

EFT is bijna te simpel. Het is een elegant, dynamisch, pijnloos en effectief proces en de resultaten zijn blijvend, zonder eindeloze praatsessies en behandelingen. Free e-book: http://www.thetappingsolution.com/free-ebook.php

vrijdag 14 januari 2011

Tegenlicht - Agenda 2011

Get Microsoft Silverlight Bekijk de video in andere formaten.


De economie flink in het rood, de politiek hopeloos gepolariseerd en de wereld weer ouderwets verdeeld. Hoogste tijd voor nieuwe inspiratie. Zoals elk kalenderjaar ging Tegenlicht ook in november en december 2010 weer op zoek naar zijn 'tijdgeestverwanten'. Om de vooruitzichten te peilen voor het jaar 2011, en daar voorbij: het decennium 'jaren '10'. De speurtocht in de wereld van wetenschap, economie, futurologie en nieuwe media resulteerde in vier tegendraadse en vernieuwende doordenkers. Voorgangers naar een hoopvoller toekomst. Misschien wel pioniers van een nieuw paradigma.

Primatoloog Frans de Waal, directeur van het Yerkes National Primate Research Center aan de Emory University in Atlanta, vroeg zich in zijn boek 'Een tijd voor empathie' hardop af waarom politiek en economie inmiddels volledig op competitie gefundeerd zijn, terwijl de -menselijke- natuur toch zo doordrongen is van empathie. In het recentere 'De Aap uit de Mouw' bekijkt hij menselijk gedrag wederom door een verfrissende biologenbril.
Superinvesteerder en grondstoffenguru Jim Rogers ziet de wereld steeds meer worden zoals hij altijd voorspelde. Daarom is zijn laatste voorspelling uit Agenda 2009 nu wellicht actueel: ‘It is going to get worse’. Jos de Putter ontmoet oude bekende Rogers in Newark, in transit tussen twee vluchten. Rogers pendelt heen en weer tussen de VS en Azië, waar het volgens hem nu allemaal aan het gebeuren is. Europa kan hij gevoeglijk overslaan. Want hij voorspelde in 1999 namelijk al de val van de Euro. Want de Europese economieën zijn te divers, er is geen eenheid in de politiek en vooral: ‘’they are faking the numbers’.
Ook publiciste Arianna Huffington, oprichtster van het gezaghebbende weblog 'The Huffington Post', spreekt inmiddels liever van het voormalig rijke Westen. De van oorsprong Griekse gaf haar naam aan het wereldwijd meest populaire progressieve nieuwsmedium op internet. In haar nieuwste boek 'Third World America: how our politicians are abandoning the middle class' verwijt ze president Obama en andere Amerikaanse politici dat die partij kozen voor Wall Street, niet voor Main Street. En ze breekt een lans voor de terugkeer van de werkzame bestanddelen van de American Dream.
Ster-natuurkundige en futurist Michio Kaku -zoon van Japanse immigranten van eenvoudige komaf- schopte het tot professor in de theoretische fysica aan de City University in New York. In maart 2011 verschijnt zijn 'Physics of the Future'. Daarin schetst hij een beeld van de 21e eeuw waarin het lot van de mens geleidelijk zal veranderen door toedoen van wetenschap en techniek. En alleen maar ten goede, aldus deze ultieme techno-optimist. Als het dan niet de natuur is die betere mensen van ons maakt, zal het wellicht de natuurkúnde zijn. Of liever: een nog ongekende fusie tussen de natuur en de nieuwste wetenschap...
Regie en interview: Jos de Putter, Marijntje Denters, William de Bruijn
Productie: Mariska Schneider, Jessica van Amerongen
Eindredactie: Henneke Hagen / Jos de Putter

dinsdag 11 januari 2011

Living in Synch with Nature



Guests of Farm of Life, Costa Rica (www.farmoflifecr.com) visit Amy for a mind-opening conversation about how she lives totally natural. Amy speaks about eating raw food, sleeping under the stars, living without light-bulbs, furniture, stove, toilets, walls or other modern conventions, barefoot walking, sunbathing and more.


Amy does not have a blog nor website. She maintains a level of privacy, but simultaneously loves sharing herself with the guests who come through here. We will post more footage as we often take the Farm of Life guests to meet Amy.


Source: Tribe of love

dinsdag 4 januari 2011

Uit de euro? (Problemen en oplossingen)

(Courtfool - Rudo de Ruijter) Dit artikel bevat een eenvoudige uitleg waarom de euro niet kan werken en toont de voordelen van een overgang naar staatsgeld.

- Nee, de Europese samenwerking stopt niet zonder euro!

- En ja, met staatsgeld zijn we veel beter af!

De euro heeft een onoplosbaar probleem. De landen die nu ernstig in de schulden zitten, zullen, als ze er in slagen deze terug te brengen door bezuinigingen, voorspelbaar weer in de schulden belanden.

Dit komt omdat deze landen het slachtoffer zijn van een fundamenteel mankement in de euro. Nog vóór de euro begon, hebben economen gewaarschuwd, dat een gezamenlijke munt alleen kan werken, wanneer alle deelnemende landen economisch homogeen zijn. [1] [2] [3]


Momenteel is er niets dat Griekse consumenten ervan kan weerhouden de voorkeur te geven aan goedkopere en betere producten uit Duitsland. En wanneer Griekenland meer importeert dan exporteert, stijgen haar schulden. Hetzelfde geldt voor alle minder productieve landen in de eurozone. Ze kunnen bezuinigen zoveel als ze willen en alle infrastructuren privatiseren, maar de volgende schuldencrisis zal nooit ver weg zijn!

Hier is waarom. Wanneer consumenten in minder productieve landen de voorkeur geven aan goedkopere en betere importproducten, zal de buitenlandse schuld stijgen, terwijl de productiviteit van het land verslechtert. Wanneer een land zijn eigen munt heeft, kan het deze devalueren. Dat maakt geïmporteerde goederen duurder en de producten van het land zelf goedkoper op de export markten. De schuld zal afnemen en de productiviteit weer toenemen. Devaluaties waren heel gewoon voordat de euro begon.

Met de euro zijn devaluaties niet meer mogelijk en de landen komen vast te zitten in de schulden. Maar wanneer landen tekenen om deel uit te maken van de eurozone, verplichten ze zich ook hun staatsschuld te verminderen tot onder de 60% van hun Bruto Binnenlands Product (BBP) en de budgettekorten moeten onder de 3% van hun BBP blijven. Wanneer ze deze limieten overschrijden, zullen de andere landen dit als een gevaar voor de stabiliteit va de euro beschouwen. Deze andere landen zullen sancties opleggen om de in de schulden geraakte regering te dwingen adequate maatregelen te nemen (alsof er een duurzame oplossing zou bestaan) en als dat niet werkt, zullen de andere landen leningen verstrekken (die, zij opgemerkt, de buitenlandse schuld doen toenemen!), vergezeld van zware voorwaarden, zoals steeds meer bezuinigingen – ontslag van ambtenaren, snijden in onderwijs, cultuur, sociale zaken, gezondheid, leger etc. – en verplichtingen om overheidsbezittingen, openbare infrastructuur en overheids diensten te verkopen! (Wees op je hoede, wanneer je politici van rijkere landen hoort zeggen dat ze de zwakkere landen gaan helpen!)

Het is geen toeval dat Griekenland, Spanje en Ierland momenteel het zwaarst getroffen zijn. Economisch kunnen deze landen niet vergeleken worden met landen zoals Duitsland. Zodra een crisis de eurozone raakt wordt onmiddellijk duidelijk dat het geen homogene zone is; er zijn sterke en zwakke landen. Europa heeft zeer verschillende landen met zeer verschillende economieën met zeer verschillend potentieel voor productiviteit.

In feite is het onmogelijk om een gezamenlijke munt te voeren in zo’n heterogene zone als de 27 landen van de eurozone. Ondanks de waarschuwingen van economen hebben politici de gezamenlijke munt doorgedrukt. Voor de voorstanders was het slechts een kwestie van regels verzinnen en landen te overtuigen akkoorden te tekenen, dat ze zich aan deze afspraken zouden houden. Welnu, je kunt handtekeningen zetten op papier, maar dat maakt het onmogelijke niet mogelijk. Vandaag kunnen 20 van de 27 landen niet aan de gestelde budgetregels voldoen. [4]



Je kunt de euro vergelijken met een samengesteld voertuig met 27 delen, waarvan alle wielen een andere grootte hebben. Daar kom je niet ver mee.



De verschillen in productiviteit zijn niet slechts tijdelijk. Intrinsieke verschillen zijn gerelateerd aan het plaatselijke klimaat, de geografische situatie, de vruchtbaarheid van de bodem, de beschikbaarheid van water en energie, de afstanden die overbrugd moeten worden, de transportmoeilijkheden en alle andere onveranderlijke zaken. Deze bepalen in hoge mate het falen of slagen van economische activiteit. Elk land heeft zijn eigen typische economie ontwikkeld, het ene wat meer steunend op zijn agrarische productie, het andere op zware industrie, weer een andere op handel en zeetransport etc., wat betekent dat “één financiële politiek voor allen” nooit voor alle landen geschikt kan zijn.


Dollar voorbeeld?

Vaak wordt de VS. genoemd als een voorbeeld van een “succes” van een gezamenlijke munt zone. Een cruciaal verschil is dat ze in de VS allemaal dezelfde taal spreken en zodoende kunnen mensen veel makkelijker verhuizen naar plaatsen waar succesvolle economische activiteiten plaats vinden. In Europa is de internationale arbeids mobiliteit tamelijk beperkt, niet alleen door de taalbarrières, maar ook omdat we oude landen hebben met mensen, die geworteld zijn in hun tradities en culturen.

Dit gezegd hebbende is het zeer de vraag of we de dollar een succes kunnen noemen van een gezamenlijke munt zone. [5] Sinds 1973 heeft de VS veel meer geïmporteerd dan geëxporteerd en met een spiralerende en onbeheersbare schuld leeft het als een parasiet, die teert op bijna alle landen ter wereld. Het is eerder een bewijs, dat een gezamenlijke munt in een heterogene zone niet mogelijk is zonder een massale uitbuiting van andere landen.

Uit de euro?

Begrijpen, dat de euro niet kan werken is één. Het volgende is nog belangrijker. Ik zal aantonen, dat simpelweg terug gaan naar onze voorgaande munten een zeer slechte oplossing zou zijn. Zeker, we zullen weer nationale munten nodig hebben, maar als we de fouten uit het verleden willen voorkomen, dan hebben we geld nodig, dat door de overheid wordt uitgegeven. (Wat trouwens is, zoals de meeste mensen denken dat het nu is.)

Om te begrijpen waarom staatsgeld zo belangrijk is, moeten we begrijpen wat geld is en hoe het werkt. Het huidige geld wordt niet in omloop gebracht, noch beheerd door de regering. In plaats daarvan – en voor de meeste mensen kan dat ongelofelijk schijnen – is bijna al het geld dat vandaag bestaat heimelijk (en bedrieglijk) door commerciële banken in omloop gebracht. In feite heb je geen geld op je bankrekening staan, maar alleen getalletjes. Deze getalletjes zijn een “illusie van geld”. Op je bankafschrift staat hoeveel je van de bankier tegoed hebt, maar dat geld bestaat niet, op een greintje na dan. Natuurlijk, zolang je met dit nepgeld kunt betalen, kan het je niets schelen. [6] Niettemin, zoals ik hieronder zal aantonen, is het dit bedrog in het banksysteem, dat een altijd uitdijende geldmassa mogelijk maakt, die een gevaar vormt voor onze samenleving. Bankiers hebben alle valuta in de wereld gecorrumpeerd met hun heimelijke boekhoudtrucjes. De euro is geen uitzondering.

Het geheim van geld

Tegenwoordig is minder dan 5% van al het geld echt geld in de vorm van bankbiljetten en munten. De rest is kunstmatig gecreëerd door de banken en bestaat uitsluitend als getallen op bankrekeningen. Wanneer je geld leent van de bank, leent de bankier je geen bestaand geld. In plaats daarvan creëert hij een nieuw bedrag door getalletjes op je bankrekening in te typen. Vervolgens betaal je rente over dit nieuwe geld. Dat gaat vaak om flinke bedragen. Gewoonlijk betaalt iemand die zijn huis in 20 of 30 jaar afbetaalt ongeveer evenveel rente als aflossing. In feite betaalt hij twee huizen. Eén voor zichzelf en één voor de bankier! [7]

Op het moment dat iemand een huis koopt, wordt het geld van de lening overgeboekt naar de verkoper. De verkoper zal dit geld weer aan andere zaken besteden. Zo begint het geld van de lening door de maatschappij te circuleren. Al het geld in de maatschappij is begonnen als lening. Elke bankier int rente over het geld dat hij gecreëerd heeft en alle bankiers samen innen rente over al het geld dat bestaat. Als je geld in je zak hebt of op je bankrekening, dan is er ergens iemand die daarover rente betaalt aan een bankier. Wanneer iemand zijn schuld aan de bankier terug betaalt, wordt het geld dat “ingetypt” werd weer “uitgetypt”. Het bestaat dan niet meer.

Al het geld is dus tijdelijk. Het totale geldbedrag in de maatschappij bestaat uit datgene wat nog terugbetaald moet worden van alle leningen uit het verleden. Dit betekent, dat het totale geldbedrag in de maatschappij een toevallig bedrag is. Het heeft niets te maken met de behoefte van de maatschappij voor de normale uitwisseling van goederen en diensten.

Eeuwige inflatie

Erger nog, banken verstrekken aldoor meer leningen en creëren zo steeds meer geld. Wanneer meer geld gebruikt wordt om eenzelfde volume goederen en diensten te kopen, wordt elke geldeenheid minder waard en stijgen de prijzen. Dit is de welbekende inflatie. [8] De orkestleider van deze inflatie is de centrale bankier. Door zijn rentevoet te verlagen geeft hij de banken het signaal, dat ze het verstrekken van leningen moeten versnellen (bij lagere rente zullen de mensen makkelijker en meer lenen) en, omgekeerd, door zijn rentevoet te verhogen, zal de toename van de geldmassa langzamer gaan.

Bankiers hebben inflatie nodig

Bankiers hebben inflatie nodig. [9] Wanneer de geldtoevoer groter wordt, wordt het voor leners makkelijker om het bedrag te verdienen dat ze nodig hebben voor de betaling van hun schuld. Dit is een voordeel voor de leners, maar ook voor de bankiers. Het garandeert minder wanbetalingen.

Het feit, dat de hoofdsom van de lening minder waard is op het moment dat de lener deze terugbetaalt, schaadt de bankier niet. De bedragen die voor de hoofdsom terugbetaald worden blijven immers niet bestaan. Herinner je, dat de bankier het bedrag creëerde door het op een rekening in te typen en op het moment dat het terugbetaald zal hij het weer “uit” typen.

Voor de rente is het een ander verhaal. De rente maakte geen deel uit van het geld, dat de bankier voor de lening gecreëerd heeft en verdwijnt ook niet wanneer die betaald wordt. Het is de winst van de bankier! Inderdaad, door de inflatie worden die rentebetalingen ook minder waard. Maar heb geen medelijden met de bankier. Je mag er zeker van zijn, dat hij dit voorzien heeft en op voorhand zijn rentevoet al iets verhoogd heeft.




Geen mogelijkheid voor een duurzame maatschappij

Inflatie heeft nog een ander belangrijk aspect. Als je niet wilt verarmen, zul je steeds harder moeten werken om het waardeverlies van je geld te compenseren. Dat is de reden waarom inflatie steeds toenemende economische activiteit veroorzaakt. Anders gezegd, met een inflationair banksysteem zal het nooit mogelijk zijn een duurzame en evenwichtige samenleving te bereiken.

Financiële macht

De steeds groeiende geldvoorraad creëert een situatie waarin alles koopbaar wordt, zelfs de staat. In veel landen hebben groepen financiers al openbare diensten overgenomen om ze te veranderen in een gestage stroom winsten: gas-, elektriciteit- en watervoorziening, openbaar vervoer, posterijen, telefoon en politietaken, gevangenissen, volksgezondheid, vuilnisophaaldiensten etc. Dit is een doorgaand proces. De bankiers en de financiële elite nemen steeds meer investeringsbeslissingen die onze maatschappij vormen en de overheid steeds minder.

Dit heeft consequenties. Geld en winst bepalen nu wat “goed” is voor onze maatschappij. Maar dat is niet alles. Omdat de overheid steeds minder diensten aan haar burgers verleent, zal het zijn erkenning als natuurlijke autoriteit verliezen. In plaats van een institutie die zorg draagt voor haar bevolking, is de overheid een skelet aan het worden, die steeds meer onderdrukking nodig heeft om kortzichtige en korte termijn besluiten te doen respecteren. In plaats van garant te staan voor individuele vrijheid, staat de overheid nu toe, en moedigt zelfs aan, dat alle burgers onder toezicht gesteld worden door zowel staats- als privé-organisaties met duizenden camera’s, die verbonden zijn met onderling gekoppelde databases. De KGB was een kleuterschool vergeleken met het snel uitbreidende elektronische toezicht van nu.

De euro

De euro is een valuta die van de Europese Centrale bank (ECB) in Frankfurt is. [10] De ECB is eigendom van de centrale banken van de deelnemende landen. [11] Ondanks namen die lijken op die van overheidsinstellingen (Deutsche Bank, Banque de France, etc.), zijn ze allemaal onafhankelijk van de regering en de meeste worden door een private raad geleid. [12]

Ondanks zijn privé-karakter is de ECB een officieel orgaan van de Europese Unie. Dank zij artikel 7 van het Europese Systeem van Centrale Banken (ESCB) en artikel 107 van het Verdrag van Maastricht, geniet de ECB totale onafhankelijkheid. [13]

Merk op, dat deze onafhankelijkheid niet voortkomt uit enige logische of organisatorische noodzaak, maar geheel ontsproten is aan het geloof, dat alleen onafhankelijke centrale bankiers het geldsysteem goed kunnen beheren. Wel, als we dit geloof nu niet aan de kaak stellen, wanneer dan wel? [14]

De Europese regering

De Europese Gemeenschap is begonnen als de Europese Economische Gemeenschap (EEG) in 1957. Van begins af aan ontbrak het hier aan democratisch bestuur: Het parlement had slechts een adviserende rol. (Dat is vandaag nog steeds zo!) De Raad bestaat uit ministeriële vertegenwoordigers van de deelnemende landen. De Commissie daarentegen heeft geen banden met nationale regeringen en vertegenwoordigt een supranationale macht. De doelstellingen van de EEG waren economische en politieke samenwerking tussen Frankrijk, Duitsland, Italië, België, Nederland en Luxemburg.

In 1967 vond een machtsconcentratie plaats toen de EEG de Euratom en de Europese Kolen en Staal Unie absorbeerde. Ook werden de veto-rechten van de individuele landen op veel gebieden ingeperkt. Toen dit klaar was stapten de bankiers binnen. In 1970 schetste Pierre Werner, een invloedrijke bankier uit Luxemburg [15] , de plannen voor een gezamenlijke munt.

Bretton Woods

Pierre Werner was één van de deelnemers aan de Bretton Woods Conference in 1944, die zeer sterk overheerst werd door de agressieve geest van de Tweede Wereldoorlog. In deze conferentie werden de principes besloten voor de wereldfinanciën en de wereldhandel. Landen moesten voortaan hun valuta afstemmen op de dollar en hun wisselkoers stabiel houden. Dat was gunstig voor de internationale handel en financiën. In feite, wat dit principe tot uiting brengt, is dat het gemak voor de internationale handel en financiën belangrijker is dan de mogelijkheid van landen zich aan te passen aan de veranderende internationale omgeving. Verder werd de VS door deze overeenkomst feitelijk tot “meester van de wereld” verklaard, daar alle landen hun valuta aan de dollar moesten aanpassen, terwijl de VS kon doen wat ze wilde.

Op dezelfde conferentie werd het Internationale Monetaire Fonds (IMF) opgericht, als ook de voorlopers van de Wereldbank en de Wereld Handels Organisatie. De heren in Bretton Woods waren zich terdege bewust, dat de zwakkere landen zouden lijden onder hun plannen. Het IMF, en later ook de Wereldbank kregen de rol deze landen van kredieten te voorzien. Die gingen gepaard met voorwaarden, zoals besparingen, met onder andere gevolgen voor onderwijs en volksgezondheid. In de praktijk bedolven het IMF en de Wereldbank de ontwikkelingslanden met leningen. Die schulden waren zo hoog, dat ze niet eens de rente konden betalen, laat staan de aflossingen. En wanneer een land eenmaal in een uitzichtloze positie zat, werd het gedwongen alles te verkopen wat het had (vooral ertsen en olie), meestal aan bedrijven uit de VS. [16]

Buitenlandse leningen

Ofschoon aan de medewerkers van de Wereldbank anders onderwezen werd, zijn buitenlandse leningen de slechtste manier om landen in moeilijkheden te “helpen”. Het enige dat ze met buitenlands geld kunnen doen is goederen in het buitenland kopen en verder in de schulden raken. [17]

Alleen wanneer een land een machine of iets anders echt nodig heeft en het zelf niet kan maken, en wanneer de leverancier de valuta van het land weigert, is een buitenlandse lening gerechtvaardigd.

Vrije beweging van kapitaal

En wat zou Euroland voor de bankiers betekenen? De bankiers zouden een belangrijke bron van inkomsten verliezen: de provisie op het wisselen van de vele nationale valuta’s. Maar ze wonnen een veel grotere bron van inkomsten: de vrije beweging van kapitaal. Dit was een voorwaarde voor een gezamenlijke munt. Hierdoor konden de bankiers makkelijk leningen verstrekken op elke locatie waar winsten gemaakt konden worden.

De woningbouw-boom in Zuid-Europa

Internationaal hebben bankiers een aantal regels voor zichzelf afgesproken, die beperkingen instellen op het bedrag aan leningen dat ze mogen verstrekken in verhouding tot hun kapitaal. De standaard is, dat ze minimaal 8 euro kapitaal moeten hebben tegenover elke 100 euro aan uitstaande leningen in handel en industrie. Echter, wanneer de leningen voor woningen zijn, mogen ze twee keer zoveel uitlenen en dus twee keer zoveel rente innen. [18] Tot voor kort dachten bankiers dat huizenprijzen altijd zouden stijgen en dat leningen voor huizen risicoloos waren. Zo ontstond de woningbouw-boom in Spanje, Portugal, Ierland en elders. Wat de bankiers vergaten is dat als er te weinig economische activiteit is, de mensen hun kredieten voor de huizen niet kunnen betalen. Maar om economische activiteit te financieren, zoals handel en industrie, krijgen ze maar half zoveel rente...

Help!

Griekenland ondervindt al wat het is om Europese “vrienden” te hebben, die aan komen zetten met leningen en tegelijkertijd enorme besparingen eisen in de overheidsuitgaven. Deze vrienden hebben zoveel vertrouwen in hun oplossing, dat ze de hondsdolle reddingshond IMF binnen gehaald hebben om zijn aandeel te krijgen in de Griekse tragedie. [19] Tussen haakjes, dat betekent dat de euro nu ”geassisteerd“ wordt door het IMF. Geinig, als het niet zo’n tragische realiteit was.

Ierland, Portugal en Spanje zitten nu ook in de moeilijkheden. Zolang ze binnen de euro blijven kunnen ze hun valuta niet devalueren. De euro werkt nu als een onzichtbare en opgelegde wisselkoers tussen landen. Die landen hebben nu een dubbel probleem. In de eerste plaats moeten ze hun schulden terug brengen tot het afgesproken eurozone niveau en in de tweede plaats moeten ze nieuwe schulden in de toekomst vermijden.

Het eerste probleem wordt in de regel opgelost met keiharde maatregelen, zoals het snijden in sociale en culturele uitgaven, in onderwijs en gezondheidszorg, verder door het ontslaan van ambtenaren en het privatiseren van publieke infrastructuur (zoals Spaanse vlieghavens) en openbare diensten en tenslotte een stevige belastingverhoging. Deze maatregelen zijn agressief en zeer onrechtvaardig voor de gewone mensen, die niet verantwoordelijk zijn voor deze tragedie. Veel mensen zullen in armoede vervallen. Hebben ze een kans daar weer uit te komen?

Kunnen dingen beter worden?

Om daar een idee van te krijgen, moeten we naar het tweede probleem kijken. Hoe kun je voorkomen, dat minder productieve landen opnieuw in de schulden belanden? Nou, dat kun je niet. Er is geen enkele manier om te verhinderen dat mensen van minder productieve landen meer importeren dan exporteren. Het is zelfs logisch te veronderstellen, dat ze de voorkeur zullen geven aan goedkopere en betere artikelen uit productievere eurolanden. Het is een fundamenteel mankement van een gezamenlijke munt in een gezamenlijke markt met zeer heterogene economieën.

Naar mijn mening zijn de harde maatregelen die deze landen nu treffen compleet zinloos, als deze landen de euro niet verlaten.

Slechte oplossingen

Een slechte oplossing zou zijn om terug te keren naar de situatie van vóór de euro en de bankiers weer het geld te laten creëren en hen met een eindeloze inflatie de valuta van het land weer op te laten blazen.

Sommige mensen denken, dat als de bankiers geen geld meer zouden mogen maken door het simpelweg op een rekening in te typen, de inflatie dan zou stoppen. Het enige dat zou stoppen is het vermenigvuldigingseffect van deze banktegoeden. [20] Het is waar, dat we dan echt geld op onze rekeningen zouden hebben in plaats van lege getalletjes, maar zoals eerder opgemerkt: bankiers hebben inflatie nodig. Dus ze zouden nog steeds doorgaan met het verstrekken van steeds meer leningen, maar in plaats van het geld uit hun duim te zuigen, zouden ze het moeten lenen van de centrale bank. Die kan eindeloos geld creëren. En natuurlijk zouden de bankiers die extra kosten doorberekenen aan hun klanten. Leningen zouden duurder worden, maar de eeuwige inflatie zou niet stoppen.

Een andere slechte oplossing zou zijn te kiezen voor een valuta, die door goud gedekt wordt. Ofschoon dergelijke valuta in het verleden gebruikt zijn (in de VS tot in 1971), heeft geld gebaseerd op goud veel nadelen. Landen zonder goudmijnen zouden het goud moeten kopen (dat wil zeggen goederen en diensten leveren aan de goudwinnende landen) enkel en alleen om over een nationaal betaalmiddel te beschikken. En telkens wanneer meer goud op de markt komt, zouden ze verplicht zijn er meer van te kopen om te voorkomen dat hun valuta onderuit gaat ten opzichte van landen met een groeiende goudvoorraad. De goudmijnindustrie zou in veel aspecten supranationale macht verkrijgen, zelfs meer dan nu de Federal Reserve. Goud heeft geen stabiele waarde. Zijn prijs kan beïnvloed worden door houders van grote voorraden, zoals de goudmijnindustrie en de centrale banken. Zelfs grote aantallen kleine kopers en verkopers, wanneer ze handelen uit angst of hebzucht, kunnen de prijs sterk beïnvloeden. Nog meer dan vandaag zou goud conflicten, onderdrukking en oorlogen veroorzaken.

Elke soort dekking van geld door handelswaar, of het nu goud, zilver of iets anders is, zal een ernstige impact hebben op die valuta als ook op de prijs van de gekozen handelswaar.

De staatsgeld-oplossing

De meeste mensen denken, dat geld van de staat is. Dat is zoals het hoort te zijn. Geld zou van de maatschappij moeten zijn en niet van de banken. Het is de enige manier om een eerlijk geldsysteem te verkrijgen en een regering die niet afhankelijk is van de banken.

Momenteel hebben we een heel duur geldsysteem, met banken die elk jaar hun kapitaal met gigantische winsten ophogen. De bankiers zullen u zeggen, dat ze het kapitaal nodig hebben voor het geval ze verliezen lijden. De verliezen zouden van het kapitaal worden afgetrokken. Wel, objectief bezien is hun kapitaal enorm groot, maar tegelijkertijd dekt het maar een piepklein percentage van hun uitstaande leningen. Wanneer de verliezen te groot zijn, is het kapitaal verdwenen. Maar wanneer we zorgvuldiger naar de internationale afspraken tussen bankiers kijken, kunnen ze hun verplichte kapitaal in het geheel niet gebruiken voor het opvangen van verliezen. Als ze ook maar iets aan verliezen afboeken, staan er ongeveer twintig keer zoveel leningen op hun balans die niet gedekt worden door enig kapitaal. Dus wat we nu hebben zijn bankiers, die in plaats van hun verliezen af te boeken, eenvoudigweg tegen de minister van financiën zeggen dat ze vers geld nodig hebben, omdat ze anders onvoldoende kapitaal hebben!

- Staatsbank

Wel, we kunnen dit dure en bedrieglijke systeem beëindigen door een staatsbank op te zetten, die als enige bank in het land geld mag creëren. Deze zal al het benodigde geld creëren voor de leningen in het land als ook voor het voorschieten van overheidsuitgaven. Verder zouden bankiers geen tegoeden meer mogen creëren die niet door echt geld gedekt zijn. Als bankiers willen, dan mogen ze als tussenpersoon optreden tussen de staatsbank en de bevolking voor het verstrekken van leningen. Hier zouden ze provisie voor krijgen, geen rente. Ook mogen ze de bankrekeningen beheren in naam van de staatsbank. Op deze manier kan iedereen z’n bankrekeningen gewoon behouden en afgezien van de omschakeling op de nationale munt, zal er geen enkele onderbreking zijn in het betalingverkeer. (En als de bankiers niet willen samenwerken, dan zal de staat z’n eigen loketten moeten creëren, bijvoorbeeld in belastingkantoren.)

Naast hun nieuwe functie als tussenpersoon voor leningen van de staatsbank, zullen bankiers nog wel (bestaand) geld mogen verzamelen om fondsen te vormen die uitgeleend kunnen worden tegen rente. Omdat dit bestaand geld is, zal het geen inflatie veroorzaken.

- Inflatie stop

Met deze hervorming beschikt de regering over de middelen om de inflatie te beëindigen. Over de middelen beschikken betekent niet, dat het moet. Het is waarschijnlijker, dat regeringen de inflatie geleidelijk af zullen remmen, wanneer stap voor stap de “hebzucht is mooi”-filosofie omgebogen wordt in “zorg voor het milieu en de toekomst”. En welke vorm dat ook aanneemt, we zullen niet telkens harder hoeven te werken omdat de bankiers dat zo graag willen.

- Geen staatsschuld meer

Als de regering het geld kan scheppen dat we nodig hebben, kan de staatsschuld verdwijnen.

Staatsschuld ontstaat wanneer de overheid geld uitgeeft voordat de overeenkomstige belastingen geheven zijn. Nu betalen we heel veel aan rente op staatsobligaties, die de staat uit moet geven om deze uitgaven te financieren. Bankiers investeren graag in deze obligaties, omdat ze quasi zonder risico rente opleveren. Dus, aan de ene kant moest de overheid zich in de schulden steken om de bankiers te redden en aan andere kant krijgen bankiers rente over deze schuld. Ja, we leven in een krankzinnige wereld.

- Pensioen fondsen

Andere profijttrekkers van de rente op staatschuld zijn de pensioenfondsen, die er een deel van hun inkomen uit trekken. Onze gepensioneerden worden voor een flink deel uit deze rente betaald, die op zijn beurt betaald wordt door de belastingbetalers. Een ander gedeelte wordt betaald uit de pensioenpremies van de werkende bevolking. Dus achter de façade, dat mensen geld opzij zetten voor wanneer ze oud zijn, komt het grootste gedeelte van het geld dat onze gepensioneerden krijgen uit de premies en de belastingen van de werkende bevolking.

Eigenlijk is dat tamelijk logisch. Als je simpelweg geld zou opslaan en het tientallen jaren later weer in omloop zou brengen, dan zou het op dat moment alleen inflatie veroorzaken. Wat je kunt doen met het geld wanneer je oud bent is sterk afhankelijk van de werkkrachten en de productiviteit op dat moment.

Een ander deel van de inkomsten van onze gepensioneerden komt uit buitenlandse beleggingen, of, om het duidelijker te stellen, van de arbeid van mensen in het buitenland. Ethisch is het iets zoals financieel kolonialisme. Niets om trots op te zijn.

Daarom zou het veel logischer zijn een pensioenfonds te hebben, dat beheerd wordt door de staatsbank. Of, om het anders te zeggen, de werkende bevolking moet gewoon accepteren, dat ze zorg moet dragen voor de oudere bevolking. Burgers, die hun pensioenrechten van hun privé-pensioenfondsen over willen hevelen naar het staats pensioenfonds, zouden de vrijheid moeten hebben dit te doen.

- Rente

Veel mensen vinden rente onethisch. Echter, wanneer een deel van de renteopbrengst gebruikt wordt om de verliezen op te vangen van leningen die niet terugbetaald kunnen worden, en wanneer de rest naar de algemene middelen van het land gaat, dan zie ik geen bezwaren. Dit laatste deel zou de te heffen belastingen verminderen.

De regering zou uitéénlopende rentevoeten kunnen implementeren al naar gelang de sector en het type investeringen die hij wil privilegeren. In plaats van domweg één rentevoet aan te sturen, zoals centrale banken nu doen, zou de regering de leningen en investeringen meer in de noodzakelijke richtingen kunnen sturen.

Rente is ook een nuttig middel om leners aan te zetten op tijd terug te betalen.

- Arm en rijk

Vandaag, bij het verstrekken van leningen, eisen banken onderpand waar ze beslag op kunnen leggen als de lener zijn schuld niet betaalt. Op deze manier kunnen rijke mensen altijd makkelijker lenen en investeren en dus makkelijker rijker worden. De groeiende kloof tussen rijk en arm is een gevaar voor de samenleving. De staatsbank heeft geen onderpand nodig. De leningen die hij verstrekt kunnen vergeleken worden met een belastingschuld. Wanneer ze niet terugbetaald worden kunnen ze op een vergelijkbare manier afgehandeld worden. In principe zouden de armen net zo makkelijk geld moeten kunnen lenen en investeren als de rijken.

Zoals eerder uitgelegd, in een omgeving zonder inflatie is het moeilijker leningen af te lossen. Dit wordt echter gecompenseerd door het feit, dat rentevoeten lager kunnen blijven, omdat we niet meer hoeven bij te dragen aan de dure en nodeloze kapitalisatie van privé-banken. Bovendien, indien nodig, kan via belastingpolitiek verdere compensatie aan leners geboden worden.

- Is uit de euro stappen duur?

Sommige politici proberen de mensen angst aan te jagen en doen voor alsof uit de euro stappen heel erg duur zou zijn en dat het de economische ontwikkeling jaren achteruit zou zetten en zo verder en zo voort. Wel, om te beginnen, landen stoppen niet met handelen omdat een land de euro heeft verlaten en een nieuwe munt heeft. En als dat land overstapt op staatsgeld, dan zijn de kosten hoofdzakelijk organisatorisch en betrekkelijk miniem vergeleken met de gewonnen voordelen.



Al het geld, dat benodigd is voor de omschakeling, kan simpelweg uit het niets gecreëerd worden door de staatsbank. Alle euro’s, die in het land in omloop zijn, kunnen door de staatsbank opgekocht worden door de emissie van nieuw geld. Deze euro’s kunnen opzij gezet worden als strategische reserve of voor de betaling van importen.

De regering zal alle essentiële infrastructuren en openbare diensten terug kunnen kopen. Het herbouwen van nationale ondernemingen uit de vele gefragmenteerde energie-, post-, telefoon-, spoorweg- en andere privé-ondernemingen zal zeker tot een veel betrouwbaardere dienstverlening leiden. In deze essentiële diensten zou kwaliteit en dienstverlening op de eerste plaats moesten staan. Dat betekent geen retour naar stoffige staatsbedrijven uit het verleden. Staatsbedrijven kunnen modern en goed geleid worden, en, waarom niet, veel betere diensten aanbieden dan welk privé, op winst jagend bedrijf zou kunnen.

Ik zeg niet, dat al deze veranderingen makkelijk zijn. Maar als we een duurzame maatschappij willen, waarin democratie en vrijheid nog iets betekenen wanneer onze kinderen en kleinkinderen groot zijn, dan is dit de weg die we moeten inslaan.

Overzicht

De hervorming, zoals ik die zie, kan samengevat worden in het overzicht hieronder. Let s.v.p. op de notities die eronder staan

Notities en referenties:

[1] In de wetenschappelijke studies over de “optimum currency areas” kunnen we de studies onderscheiden die focussen op de noodzakelijke condities en die van na 1970 (toen politici besloten hadden dat ze een gezamenlijke munt wilden) die meer focussen op kosten en baten.

Roman Horvath and Lubos Komarek in “OPTIMUM CURRENCY AREA THEORY: AN APPROACH FOR THINKING ABOUT MONETARY INTEGRATION” (2002)

“It is possible to distinguish two major streams of the optimum currency area literature. The first stream tries to find the crucial economic characteristics to determine where the (illusionary) borders for exchange rates should be drawn (1960s-1970s). The second stream (1970s-till now) assumes that any single country fulfills completely the requirements to make it an optimal member of a monetary union. As a result, the second approach does not continue in the search for characteristics, identified as important for choosing the participants in an optimum currency area. This literature focuses on studying the costs and the benefits to a country intending to participate in a currency area.”

http://wrap.warwick.ac.uk/1539/1/WRAP_Horvath_twerp647.pdf , page 7.

Friedman put forward the advantages of flexible exchange rates between countries as follows: As it is commonly observed, the country’s prices and wages are relatively rigid and factors are immobile among the countries. As a result, under the negative demand or supply shock the only instrument to avoid higher inflation or unemployment is the change in the flexible exchange rate (that means appreciation or depreciation of the currency). This brings the economy back to the initial external and internal equilibrium. (...) Under the fixed exchange rate regime there would always be the unpleasant impact on unemployment or inflation.

http://wrap.warwick.ac.uk/1539/1/WRAP_Horvath_twerp647.pdf , page 8.

[2] Yrd. Doç. Dr. Hüseyin Mualla YÜCEOL, Mersin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Maliye Bölümü, in “WHY THE EUROPEAN UNION IS NOT AN OPTIMAL CURRENCY AREA: THE LIMITS OF INTEGRATION”

Europe is not an optimal currency area. Although, On January 1, 1999, 11 EU countries initiated an EMU by adopting common currency, the euro, the EU does not appear to satisfy all of the criteria for an optimum currency area. Then, joining the EU is not identical with joining the euro for both old members and new members.

http://eab.ege.edu.tr/pdf/6_2/C6-S2-M6.pdf , page 66

[3] Paul de Grauwe, gedeelten van een speech:

“With up to twenty-seven members instead of the present twelve, the challenge for ensuring a smooth functioning of the enlarged Eurozone will be daunting. The reason is that in such a large group the probability of what economists call ‘asymmetric shocks’ will increase significantly. This means that some countries may experience a boom and inflationary pressures while others experience deflationary forces. If too many asymmetric shocks occur, the ECB will be paralyzed, not knowing whether to increase or to reduce the interest rates. As a result, member countries will often feel frustrated with the ECB policies that do not (and cannot) take into account the different economic conditions of the individual member countries. This leads us to the question whether the enlarged EMU will, in fact, be an optimal currency area.” (...)

“If a country is hit by negative shocks brought about by agglomeration effects, the wage cuts necessary to deal with these shocks will inevitably be very large. To give an example: If Ford Motor were to close down a plant in Belgium and to invest in Poland instead, the wage cut of Belgian workers that would convince Ford Motor not to make this move would have to be 50% or more given that the wage not feasible, then flexibility dictates that the Belgian workers be willing to move.”

http://mostlyeconomics.wordpress.com/2010/06/21/were-europes-curent-problems-never-imagined/

[4] NRC Handelsblad, 3 juni 2010

“De Europese Commissie heeft op dit moment tegen 20 van de 27 EU-landen een procedure lopen omdat deze landen de interne begrotingsregels van de Europese Unie overschrijden.”

http://www.nrc.nl/economie/schuldencrisis/article2558281.ece/Ambtenaar_betaalt_bezuiniging

[5] Julius Horvath in “Optimum currency area theory: A selective review”

Ghosh and Wolf (1994), for example, conclude the US is not an optimum currency area and tentatively suggest separate currencies for different parts of the United States.

http://www.bof.fi/NR/rdonlyres/5C4E3CE4-0386-4FDB-886B-C276040CD183/0/dp1503.pdf , page 7

[6] Hoewel het wel zo lijkt, kunnen we niet met nep geld betalen en gebeurt dat ook niet. Met het minimale beetje echt geld dat over is, slagen bankiers er in onze betalingsopdrachten uit te voeren. Voor een versimpelde uitleg, zie “Debit, credit, banco!”, item “Jongleren met betalingen” http://www.courtfool.info/nl_Debet_credit_banco.htm

[7] Inflatie en rente variëren enorm door de tijd heen. Zie overzicht “US rates 1940-1999” http://www.courtfool.info/US_inflation_1940_1999.htm Deze percentages tonen niet de extra kosten, die klanten vaak moeten betalen om hun lening te krijgen, zoals verzekeringen. Verzekeringen reduceren de risico’s voor de bankiers, dus trekt hij meer winst uit zijn lening. Dus zelfs als je dergelijke verzekeringen aan een verzekeringsmaatschappij betaalt en niet aan je bank, vormen deze een verborgen vorm van rente.

[8] Prijs-inflatie leidt tot ontevredenheid van de bevolking. Daarom gebruiken veel landen een Consumenten prijs Index, die aangenamere cijfers toont. http://www.mw.ua/2000/2020/52764

“… the reference value (4.5%) of m3 growth on an annual basis. This reference value for monetary growth is based on a potential economic growth of 2.0% to 2,5%, an inflation of less than 2.0% in the medium term and a long-term decline of the velocity of money by 0.5% to 1.0%, per annum.”

http://www.dnb.nl/dnb/home/file/ar03_tcm47-146939.pdf (pagina verwijderd / niet meer toegankelijk)

“In 2003, the money supply (m3) in the euro area grew at a rate of 8.0%, well above the official reference value of 4.5%.”

http://www.dnb.nl/dnb/home/file/ar03_tcm47-146939.pdf (pagina verwijderd / niet meer toegankelijk)

Onthoud, wanneer politici, ambtenaren of de centrale bankier over “inflatie” spreken tegen het publiek, dan bedoelen ze de veranderingen in de Consumenten prijs Index.

De index is gebaseerd op een jaarlijkse prijsvergelijking van een mandje producten, dat een “gemiddeld” huishouden nodig zou hebben. De inhoud verschilt van land tot land en ook de methode om de index te berekenen. Het ene land kan de kosten van vooedsel, brandstof en wonen meerekenen, een ander land kan zulke kosten erbuiten laten.

http://bigpicture.typepad.com/comments/2005/09/the_history_of_.html

http://www.goldandsilverexchange.info/consumer-price-index.html

Sommige landen publiceren de categorieën producten die ze in hun mandje hebben, maar de exacte producten blijven gewoonlijk geheim. Niettemin onthullen sommige statistiekbureaus enkele trucjes die ze uithalen om geflatteerde cijfers te verkrijgen. Bij voorbeeld, ze wijzigen periodiek de inhoud van het mandje. Producten die te sterk in prijs stijgen worden vervangen door goedkopere. Of, wanneer de prijs gelijk blijft, maar de kwaliteit toeneemt, rekenen ze de kwaliteitsstijging als een prijsverlaging. Op deze manier, voor de computer in het mandje, rekende het Centrale Bureau voor de Statistiek (NL) een prijsreductie van 64 procent tussen 1998 en 2003! En daar gaat de index omlaag!

http://www.cbs.nl/NR/rdonlyres/AB3F1E9D-EFED-4FD9-9393-E59F762D5C9B/0/2007gevoelsinflatieart.pdf

grafiek blz 6

http://www.cbs.nl/en-GB/menu/themas/prijzen/publicaties/artikelen/archief/2005/consumer-price-index-art.htm

De inhoud wordt dus periodiek aangepast. De rechtvaardiging zou zijn, dat wanneer de prijzen stijgen, de huishoudens hun aankopen ook aanpassen. En wat betekent deze politiek voor de index? Wel, omdat het gedefinieerde huishouden nooit meer uit kan geven dan het verdient, zal de berekening van de inflatie nooit hoger uit kunnen vallen dan de inkomensstijging van het gemiddelde huishouden.

In een groot heterogeen gebied, zoals de eurozone, zullen landen nooit op dezelfde manier geraakt worden door grote shocks, zoals de financiële crisis. Het is dan onmogelijk voor de ECB daarop te reageren met een beleid dat geschikt is voor alle landen. De ECB zal haar beleid op bepaalde landen af moeten stemmen. Wat geschikt is voor het ene land, kan in het andere land tot hoge inflatie leiden. De CPI zal alles doen wat die kan om het zo goed mogelijk te maskeren.

[9] De centrale bankier draagt er zorg voor dat de inflatie eeuwig doorgaat door het bijsturen van de rentevoet.

[10] Het kantoor van de Europese Centrale bank is in Frankfurt. Dit is de historische stad van de Rothschilds. Vertegenwoordigers van de families Rothschild en Morgan stonden aan de basis van de oprichting van de Federal reserve in de Verenigde Staten in 1913. (G. Edward Griffin in “The Creature of Jekyll Island”)

[11] Eigendom ECB:

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2009:021:0066:0068:EN:PDF , artikel 2.

[12] Bijvoorbeeld, de Nederlande centrale bank is De Nederlandse Bank N.V. (DNB), waar N.V. betekent Naamloze Vennootschap. Dit is een veelvookomende jurische vorm voor ondernemingen met een aandelenkapitaal. Deze ondernemingen hebben de verplichting altijd N.V. bij hun naam te vermelden. In 1929 verleende een speciale wet ontheffing aan De Nederlandse Bank N.V., zodat ze op hun bankbiljetten de vermelding N.V. weg mochten laten en zodoende voor het volk verborgen konden houden dat het Nederlandse geld van een Naamloze Vennootschap was.

http://www.dnb.nl/binaries/wo0649_tcm46-145952.pdf

The 4 members of DNB’s governing board, the day-to-day direction, are appointed by the Crown.

http://www.dnb.nl/en/about-dnb/organisation/governing-board/index.jsp

Of the 10 members of the supervisory board one member is appointed by the government.

http://www.dnb.nl/en/about-dnb/organisation/supervisory-board-and-bank-council/index.jsp

All these members have strong bonds in the economy.

http://www.dnb.nl/binaries/Raad%20van%20Commissarissen_tcm46-185323.pdf (in Dutch)

Of the 14 members of the bank council, one is the member of the supervisory booard who is appointed by the government. (Nevertheless, he is as independent from government as all others.)

http://www.dnb.nl/en/about-dnb/organisation/supervisory-board-and-bank-council/index.jsp

Merk op, dat het centrale bankieren hier draait om macht, invloed en het vergroten van de balans en over het algemeen niet zozeer over winst maken. Veel centrale banken dragen de winst af aan de staat.

[13] Onafhankelijkheid van centrale banken: http://www.ecb.int/press/key/date/1997/html/sp970513.en.html

[14] Centrale bankiers hebben de macht over het geldsysteem (en willen die behouden). Eén reden is, omdat ze wanhopig inflatie nodig hebben, omdat anders het bedriegelijke geldsysteem niet kan werken. Zoals uitgelegd, zouden banken zonder inflatie snel failliet gaan. Dus willen centrale bankiers volledige controle over de rentevoet. Echter, voor de buitenwereld pretenderen ze dat zij die controle moeten uitoefenen, omdat regeringen niet in staat zouden zijn een consistente politiek op de lange termijn te volgen. Ze refereren daarbij aan een negatieve ervaring waarbij een regering buitensporige inflatie had veroorzaakt. Centrale bankiers zouden verantwoordelijker zijn (!) en daarom de volledige controle over het geldsysteem moeten hebben zonder enige interferentie van de regering. Hier een voorbeeld van hoe ze de zaken presenteren:

Alexandre Lamfalussy, President of the European Monetary Institute, at the Oesterreichische Nationalbank, Vienna, 13 May 1997

“Modern economic theory emphasises the inflationary bias in economic policy, which relates in particular to the so-called time-inconsistency issue, i.e. the problem of convincing the public that the monetary authorities will resist the temptation to stimulate output growth in the short run by creating "surprise inflation". Against the backdrop of negative past experience, the public is unlikely to have much faith in the authorities' promises to maintain low inflation. Unless these promises are underpinned by a credible form of pre-commitment, the equilibrium inflation rate will be higher than needed, with no better performance in terms of output and possibly even a deterioration. As a solution to this problem, it has been suggested that responsibility for monetary policy be separated from political control and to enshrine this in legislation. According to this view, central banks should be given the freedom to formulate and execute monetary policy in line with their primary objective as determined by the legislator, to whom they are accountable. Accountability may involve either a legal obligation for the central bank to give reckoning for the conduct of monetary policy or a commitment to explain its actions, for example, in regular reports and to parliament. This allows central banks to take a medium-term orientation and not to be distracted by short-term political motives, an approach which benefits the credibility, transparency and efficiency of monetary policy.”

http://www.ecb.int/press/key/date/1997/html/sp970513.en.html

[15] Pierre Werner was a banker in Luxembourg and a very influential person. In 1944 had atten ded the Bretton Woods Conference that set up International Bank for Reconstruction and Develop ment (IBRD), the International Monetary Fund (IMF) and the General Agreement on Tariffs and Trade (GATT). In 1970 he was also Minister of Finance and Prime Minister of Luxem bourg. On top of that, in 1969, he had presided EEC’s Council. http://www.terra.es/personal2/monolith/eu.htm



[16] John Perkins in an interview on Talkstick TV (link here below)

"The fact of the matter is our job was to convince other countries to take very large loans [given by the World Bank]... Let's say a billion dollars to Ecuador to build big infrastructure projects: power plants, ... ports, highways, industrial parks. Things that didn't benefit anybody except the very wealthy people in those countries who were quite corrupt, and we corrupted them... 90% of that billion dollars would come back to the United States to pay for Halliburton, Bechtel, these types of companies to build the infrastructure.

Then the country would be stuck with this huge debt, which over time would continue to be refinanced and get larger and larger and larger. So that in fact today Ecuador owes more than 50% of its national budget just to pay down its debt service which means there's very little money left to pay for education and health services for the poor people who are the ones who suffer from these projects. It was their rivers that were destroyed when we built these hydro-electric plants, it was their land that was destroyed...

Now they're saddled with this incredible debt that they can't possibly pay. And so we go in and demand our pound of flesh, very much like the mafia... We need Ecuador's oil... We tell Ecuador, 'Since you can't pay off your loans, what you need to do is to turn over your Amazon to our oil companies... What it is all about is building empire. We've done this in every country around the world that has resources that we covet, often this is oil in places like Indonesia, Nigeria, Ecuador, Venezuela, and. Colombia. But sometimes its other resources, for example in Panama it was the Panama Canal. "

YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=yTbdnNgqfs8



Joseph E. Stiglitz, in an interview in 2001:

"As the chief economist at the World Bank from 1997 to 2000, I have seen firsthand the dark side of globalization; ... how so-called structural-adjustment loans to some of the poorest countries in the world 'restructured' those countries' economies so as to eliminate jobs, but did not provide the means of creating new ones, leading to widespread unemployment and cuts in basic services..”

http://secret-of-life.org/the-World-Bank-and-IMF

[17] David C. Korten, in “One World--One World Government Bretton Woods or The United Nations?”

“It was all so simple. The World Bank trained cadres of young economists, teaching them to believe that rapid development depends on foreign borrowing to supplement investment based on domestic savings. Few seemed to notice the obvious -- that when you borrow abroad you are borrowing foreign money that is only useful to buy foreign products, thus increasing your economy's dependence on imports. You are also building up foreign debts that can only be repaid by exporting ever more of your domestic resources and production. Almost inevitably you end up at the mercy of foreign lenders -- like the World Bank.”

http://www.ratical.com/co-globalize/ifg041400DK.html

[18] De Basel Accoorden

http://www.parl.gc.ca/information/library/PRBpubs/prb0596-e.htm

[19] NRC Handelsblad, 11 februari 2010

VVD-Kamerlid Frans Weekers zei dat Griekenland de problemen volledig aan zichzelf te wijten heeft. Volgens hem hebben de Grieken de Europese Unie „jarenlang belazerd en bedonderd" met verkeerde cijfers over de financiële positie. „Dit is de straf van de markt voor Griekenland", aldus Weekers.

http://vorige.nrc.nl/economie/article2481429.ece/Kamer_Geen_Nederlandse_steun_aan_Griekenland

Well, als Weekers de moeite had genomen zich te informeren, dan had hij hetvolgende kunnen weten:

Nikolaos Salavrakos, Member of the European Parliament in “The Greek Fiscal Crisis: Is there a way Out?”

“In 1974 Greek public debt was just 22.5% of GNP, and in 1979, when Greece signed its entry in the EEC, it was 31.7%. This by 1981 was increased to 36.1% and by 1989 it was 85.3%. The public debt continued to rise and thus by 1993 it had reached the astonishing level of 110.1% of GNP. This was slightly reduced to 106.6% in 2001 and to 102.4% by 2003.[2] Thus, even with the official statistics of the 2000-2003 period, the Greek debt was still high. However, Greece entered the EMU from January 1st 2001 as its twelfth member state. It is obvious that everyone (markets, politicians, EU Commission) knew that a country was becoming a member of the EMU with a debt above 100% of its GNP.”

http://www.efdgroup.eu/news/99-the-greek-fiscal-crisis-is-there-a-way-out.html

Tot en met 18 december heeft het IMF meer dan 10 miljard euro aan leningen aan Griekenland verstrekt. Kennelijk zijn de voorwaarden niet openbaar gemaakt.

[20] C. van Ewijk & L.J.R. Scholtens in “Geld, Financiële Markten & Financiële Instellingen” Zie item “Geld vermenigvuldiging”

20 December 2010

Copyright: This article may be copied and republished under fair use conditions. Rudo de Ruijter.

Tekstbron: Earth Matters

maandag 3 januari 2011

300 jaar oud bos in Vietnam - voor 28 generaties eten en medicijnen

Paradise In Your Backyard - This is what I think of as a paradise on earth -- a 300 year old food forest in Vietnam. 28 generations have shared in developing this spectacularly lush environment that not only feeds the family, but provides all the medicinal herbs and plants they need.

Imagine growing up in an environment where you just need to walk outside the door and there is all the sustenance you will ever need -- literally provided by your ancestors!

This is an inspiring story that we can be thinking about as we take steps to convert our backyards, front yards and even windowsills into food producing spaces. Can we begin to think about 28 generations from now? What could be more meaningful and important than that?

Geoff Lawton is a permaculture consultant, designer and teacher from Australia. Lawton's aim is to establish self-replicating educational demonstration sites. He has currently educated over 6,000 students in permaculture worldwide. Lawton's 'master plan' is see aid projects being replicated as fast as possible to help ameliorate the growing food and water crisis.
---
This is one of the little extras coming soon on the DVD title "Establishing a Food Forest" with Permaculture teacher Geoff Lawton. Whilst Geoff was in Vietnam he discovered a 300 year old Food Forest built on 2 acres of land and still functioning well in the same family 28 generations later.
More info: http://www.ecofilms.com.au/




Tekstbron: Earth Matters

De beste wensen voor een nieuw jaar!



Klein Paradijs wenst alle lezers een heel fijn, gezond en liefdevol 2011 toe!