Digitale drooglegging?

Er is maar één ding goed voor je eigen bevrediging en voor een succesvolle samenleving: creativiteit. En voor die creativiteit schijnt het beter te zijn als we minder vaak online zijn. 'Het staat wel vast dat op stille momenten pas opgedane ervaringen in de hersenen worden gecontroleerd, vastgelegd en in het langetermijngeheugen opgeslagen,'

Ik heb slecht nieuws voor u: hoe meer u e-mailt, twittert, berichten op Facebook LinkdeIn en Hyves zet, blogs leest (waaronder deze), hoe dommer u wordt. Door de komst van steeds slimmere mobiele technieken zijn veel mensen altijd en overal online. In de rij voor de kassa, tijdens het trainen in het fitnesscentrum, in de lift: overal zie je mensen sms'en. Er zijn legio mogelijkheden om elk verloren moment nuttig of interessant te maken. Maar er is een keerzijde. De wetenschap heeft een onverwacht neveneffect ontdekt: hoe groter de digitale input hoe minder tijd de hersenen krijgen om informatie te verwerken, te leren en creatief na te denken. Met andere woorden: we hebben informatiestilte nodig om op nieuwe inzichten en nieuwe ideeën te komen.



Verwerken van informatie

Dat verbaast me niets. Ik had altijd gemerkt dat een wandeling langs het strand of in de bergen met weids uitzicht uitstekend werkt om nieuwe dingen te bedenken. Het is zelfs zo dat ik mijn beste ideeën regelmatig 's morgens onder de douche krijg, als mijn hersens nog fris zijn en mijn computer buiten mijn bereik is.


Er is maar één ding goed voor je eigen bevrediging en voor een succesvolle samenleving: creativiteit. En voor die creativiteit schijnt het beter te zijn als we minder vaak online zijn. 'Het staat wel vast dat op stille momenten pas opgedane ervaringen in de hersenen worden gecontroleerd, vastgelegd en in het langetermijngeheugen opgeslagen,' vertelde Loren Frank, wetenschappelijk medewerkster van de vakgroep fysiologie van de universiteit van Californië in San Francisco onlangs in The New York Times.


Echte ervaringen

Informatiestilte is misschien wel een aanrader voor de hersenen, maar die raad is moeilijk te verkopen in deze tijd van om zich heen grijpende digitale verslaving. Bijna een eeuw geleden dacht men dat het beter was voor de Amerikaanse bevolking en de samenleving als alcohol werd verboden. Het experiment was geen succes en ik stel ook geen 'digitale drooglegging' voor als ideale oplossing. Maar afgezien van de behoeften van onze hersenen vraag ik me af wat de gevolgen zouden zijn als we meer digitale ervaringen zouden vervangen door echte ervaringen. Als ik vroeger, toen ik klein was, met een vriendje wilde spelen, ging ik naar zijn huis, belde aan en hoopte dat hij thuis was. Mijn zoon controleert gewoon zijn status op Facebook: hij belt niet eens, laat staan dat hij onverwacht bij hem langs gaat, wat tot onverwachte, echte ervaringen zou kunnen leiden. Het heeft iets eenzaams als je voornamelijk communiceert met mensen die niet bij je in de buurt zijn.


Elkaar in de ogen kijken

Digitale communicatie is geen echte communicatie. Mensen sturen een email als ze ertegen opzien even te bellen of de persoon voor wie de boodschap bestemd is onder ogen te komen. Ik heb vaak genoeg meegemaakt dat een e-mailcorrespondentie alleen maar leidde tot verwarring en vervreemding en ik heb dus veel begrip voor de CEO die onlangs in een interview zei dat hij geen e-mails leest die als kopie aan hem zijn geadresseerd. Cc's van e-mailberichten, zei hij, komen van mensen die zich proberen in te dekken. Als je iemand nodig hebt moet je hem of haar bellen, of beter nog: bij hem of haar langs gaan.

Bellen onder de douche?

De moderne communicatiemogelijkheden zijn fantastisch, maar het is net als met alcohol: geniet maar gebruik ze verantwoord en met mate. Dus als er een waterdicht mobieltje op de markt komt, doe ik niet mee. Ik heb mijn digitale rust onder de douche veel te hard nodig.

Bron: Ode Magazin