 |
| Johan Oldenkamp, Foto: rtvdrenthe.nl |
Wat is stemrecht? Is dat het recht om op een kandidaat te mogen stemmen? Nee, want dat is kiesrecht, en nadrukkelijk geen stemrecht. Door bij de verkiezingen iemand te kiezen, kies je er vrijwillig voor om jouw stem weg te geven aan iemand die beweert jou te vertegenwoordigen. Deze zogenaamde volksvertegenwoordiging is niets anders dan volkverlakkerij..!
De gekozen politici vertegenwoordigen namelijk helemaal niet de belangen van de bevolking, maar die van het grootkapitaal en de multinationals. Dat zien we ook erg duidelijk aan al die petities, waarin heel erg veel mensen aangeven het niet eens te zijn met een voorgenomen besluit. Vervolgens leggen de politici dit gewoon terzijde, en drukken ze het besluit rücksichtslos (Duits voor onbezonnen) door.
Stemrecht is iets volkomen anders dan kiesrecht. Stemrecht is het recht om een stem te hebben in de besluitvorming. Onze stem staat voor onze zeggenschap in alle kwesties die ons aangaan. Alleen wanneer we ons kunnen vinden in voorgestelde oplossingen, dan stemmen we daarmee in, en anders niet. Daar gaat het stemrecht over.
Door op een zogenaamde volksvertegenwoordiger te stemmen geven we vrijwillig onze zeggenschap weg. Daarmee doen we dus vrijwillig afstand van ons stemrecht. Want eenmaal gekozen politici doen daarna precies wat het grootkapitaal en de multinationals willen. Wij hebben daarbij dan ook helemaal geen zeggenschap meer.
Dat zien we nu kristalhelder bij de besluitvorming rond het ESM, wat staat voor het Europees Slavernij Mechanisme. De overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking wil het ESM niet: 71% is tegen. En ik durf te beweren dat de overige 29% niet begrijpt wat het ESM werkelijk inhoudt. Een duidelijker bewijs dat de huidige Tweede Kamer (der Staten-Generaal) niet het volk vertegenwoordigt is er volgens mij niet.
Johan Oldenkamp in de politiek?
Van diverse mensen heb ik vernomen, dat ze erg verbaasd waren dat ik in de politiek was gestapt. Hoewel ik dacht dat ik mijn motivatie daartoe voldoende duidelijk had verwoord in een voorgaande nieuwsbrief, bleek dat in veel gevallen toch niet helemaal te zijn gelukt. Daarom wil ik graag hier de vergelijking maken met een lekkend dak.
Stel dat we allemaal in één huis zouden wonen, waarvan het dak lekt. Niemand van ons weet precies wanneer dit lekken begon, want dat was voordat we hier kwamen wonen. De meest mensen weten bovendien niet eens dat een dak ook waterdicht kan zijn. Zij weten namelijk niet beter.
Aanvankelijk werden deze ‘alternatievelingen’ niet erg serieus genomen door de overige bewoners. Daarna probeerde de huisraad er van alles aan te doen om deze verontruste bewoners buiten spel te zetten. Doordat het lekken echter steeds erger is geworden, is de onrust en daarmee de onvrede onder de bewoners echter juist verder gegroeid. Inmiddels is het al zover dat een zeer grote groep de huisraad niet langer serieus neemt. De rollen beginnen nu langzaam maar zeker om te draaien.
Opeens besloot een groepje verontrusten om mee te gaan doen met de komende verkiezingen voor een nieuwe huisraad. Opvallend veel collega-verontrusten reageerden daarop afwijzend. Blijkbaar mag je van deze mensen wel jarenlang schrijven over de gaten in het dak en waardoor dit komt, maar zodra je een plan maakt om deze gaten te gaan dichten, dan val je bij hen in ongenade. Deze goedbedoelende mensen denken namelijk dat die gaten vanzelf wel weer dicht zullen groeien wanneer iedereen zich hier meer bewust van wordt.
Dat de huisraad daar de middelen voor heeft en dat wanneer we dat willen met die middelen de gaten in zeer korte tijd definitief dicht kunnen maken, daar willen deze mensen vreemd genoeg niets over horen. Ze zijn zo allergisch geworden voor het woord ‘huisraad’ (lees: politiek) dat ze vervolgens met je omgaan alsof je een besmettelijke ziekte zou hebben.
Maar dat is nog niet alles. Een groot deel van afwijzende verontrusten roept namelijk dat we allemaal één zijn. Maar wanneer iemand beweringen doet waar zij niet achter kunnen staan, dan hoort deze persoon volgens hen toch maar liever niet bij die éénheid. Ze willen dan ook helemaal niets met de persoon in kwestie te maken hebben. Blijkbaar spiegelt deze persoon zaken terug die deze mensen liever niet onder ogen willen zien.
Tot zover maar even deze vergelijking. Ik neem aan dat jullie begrijpen wat ik hiermee bedoel en ook over welke persoon ik het impliciet heb.
Willen we de bestaande problemen definitief oplossen, dan hebben we niets aan reeds toegepaste aanpakken, want die brachten ons juist in deze problemen. We dienen daartoe iets geheel nieuws te ontwikkelen, iets wat nog nooit eerder is gedaan. Daarom hebben we de ‘buitenbeentjes’ juist nodig om tot de benodigde innovaties te komen. Door andersdenkenden maar te blijven ridiculiseren belemmeren we juist het vinden van deze innovatieve oplossingen.
De tijd voor vernieuwing is NU. Dat is de slagzin van de SOPN, die uit mijn hart is gegrepen. De SOPN heeft een globaal plan geschetst waarmee we de ‘gaten’ kunnen dichten. Indien de SOPN 76 of meer kamerzetels weet te krijgen, dan wordt het partijprogramma ons nieuwe regeerakkoord. We beginnen dan op 13 september aanstaande onmiddellijk met het uitwerken van dit akkoord om zo deze ‘gaten’ voor eens en voor altijd dicht te gaan maken.
Zullen we ons daarom nu verenigen? Zijn we inmiddels ‘wakker’ genoeg om voorbij de indoctrinatie van verdeel-en-heers te kunnen denken? Volgens mij is dit een prachtige kans die we het beste met beiden handen kunnen aangrijpen.
Het is nu 2012. Velen hebben jarenlang uitgekeken naar dit magische jaartal, het jaar van de Grote Verandering, het jaar waarin het Oude eindigt en het Nieuwe begint. Wij kunnen nu deze voorspelling laten uitkomen. Misschien hebben we deze voorspellingen in een ver verleden wel aan onszelf in deze tijd gegeven, om ons zo te helpen herinneren dat wij de scheppers zijn van onze werkelijkheid.
Wij kunnen nu geschiedenis gaan schrijven door Nederland fundamenteel te vernieuwen. Daarmee komt dan een onherroepelijk einde aan de politiek die eigenlijk niemand meer wil. Dan heb ik het bijvoorbeeld ook over de struisvogelpolitiek op het gebied van ecologie, gezondheid, financiën en economie. En dan doel ik ook op de vriendjespolitiek op het gebied van ‘gunnen’ en ‘benoemen’. Daar gaan we definitief afscheid van nemen.
We creëren dan in gezamenlijkheid een Nederland 2.0. En het gaat daarbij nadrukkelijk niet alleen om dit kleine kikkerlandje. Want slagen we daarin, dan zullen de pionierende bewoners van dit platte stukje grond een inspiratiebron vormen voor alle mensen op deze bijzondere planeet. Ons volgende doel is namelijk Aarde 2.0. En ook dat is geen eindstation, want de wereld is nog veel en veel groter, maar dat komt later.
We hebben nu nog te maken met die ‘gaten’ in ons ‘dak’. Voel je ook dat de tijd van woorden heeft plaats gemaakt voor de tijd van daden, help dan op jouw manier mee om ervoor te zorgen dat die ‘gaten’ worden gedicht. Samen maken we immers het verschil! Door dit samen te doen ontstaat een echte éénheid, waarvan tevens een helende werking uit zal gaan. Volgens mij zijn we daar nu wel aan toe.
Met warme hartegroet vanuit Zeist,
Johan Oldenkamp
Geen opmerkingen:
Een reactie posten