Search This Blog

Translate

Pagina's

zondag 10 april 2011

Gevangen door onszelf

Iedereen op deze planeet ondergaat vroeg of laat een ingrijpende zijnsverandering. Deze innerlijke transformatie voltrekt zich niet automatisch. Dit proces wordt voortgestuwd door twee schokmomenten. De eerste schok ontvangen we wanneer we beseffen dat we gevangen zitten. En de tweede schok volgt zodra we door krijgen dat we deze gevangenis zelf laten bestaan.

Mensen die de eerste schok nog niet hebben gehad hebben geen idee van een gevangenis en vinden het hele idee ook volkomen belachelijk. Proberen deze mensen ‘wakker’ te maken werkt veelal contraproductief. Wat wel kan werken is deze medemensen te helpen zelfstandig te leren nadenken door ze opmerkzaam te maken op allerlei ‘toevalligheden’ of merkwaardigheden. Benadruk daarbij dat er maar één autoriteit is op alle terreinen, en dat is die innerlijke stem die ons via ons gevoel vertelt of het klopt of niet.

Wie eenmaal de schok heeft ontvangen van het besef gevangen te zitten, die gaat al snel ontdekken dat de gevangenis vele malen groter is dan ooit voor mogelijk werd gehouden. En het geniale van deze gevangenis is dat het zichzelf in stand houdt. De omringende muren zijn namelijk opgetrokken uit macht. Macht werkt buitengewoon verslavend. Hoe meer macht iemand heeft, des te groter de honger naar nog meer macht.

De (onstilbare) honger naar macht begint in ons innerlijk. We willen dan de macht over onszelf. We onderdrukken dan onze ‘duistere’ kant, terwijl we onze ‘lichte’ kant zo fel als mogelijk proberen te laten schijnen. Daardoor raken we innerlijk steeds verder uit balans.

Op eenzelfde manier streven we macht over de natuur na. Wij willen daarin precies bepalen wat er daarin gebeurt, evenals wanneer en hoe, zodat de natuur ons optimaal kan dienen, alsof het ons eigendom zou zijn. Door onze onnatuurlijke bemoeienissen raakt alles in de natuur steeds verder in onbalans.

Bovenop onze wijze van natuurmisbruik hebben we met behulp van geld een economie van verspilling, vervuiling en vernietiging gecreëerd. Geld is het machtsmiddel bij uitstek. En vanwege de machtshonger naar steeds meer geld hebben we werkelijk alles in onze samenleving van binnenuit laten uithollen. Uitzonderingen daargelaten (waarover zodadelijk meer) is ieder mens op de planeet een dienaar van het geld, oftewel een geldslaaf. Geld is in onze samenleving belangrijker dan een leefbaar milieu (voor alles wat leeft, dus niet alleen mensen), belangrijker dan gezondheid en belangrijker dan rechtvaardigheid. Stellen we ons een samenleving voor zonder geld, dan verdwijnt door de afwezigheid van het machtsmiddel geld onmiddellijk ook uitbuiting, chantage, afpersing en slavernij. En daarmee openen we de deur naar een samenleving zonder onnodige armoede, schaarste, ziekte en ongelijkwaardigheid. Via natuurlijke kringlopen kan met gemak worden voorzien in ieders behoeften, maar voor machtsbeluste hebzucht zal geen enkele planeet groot genoeg.

De onstilbare honger naar steeds meer macht heeft ertoe geleid dat de mensen met de meeste macht de handen ineen hebben geslagen om gezamenlijk nog meer macht te verkrijgen over wat er zich op deze planeet afspeelt. Zij vormen de top van de mondiale machtspiramide. Echter, alles is relatief, wat wil zeggen dat ook de top van de machtselite op deze planeet op hun beurt weer binnen een nog grotere machtshiërarchie valt. We kunnen daarom stellen dat iedereen in de machtspiramide een slaaf is van machthebbers op een hoger niveau. Laten we echter niet vergeten dat er helemaal geen echte machthebbers zijn: deze ‘hogeren’ hebben namelijk van nature helemaal geen macht over ons; we hebben hen deze macht gegeven. Het zijn dus eigenlijk machtontvangers.


Het doel van de machtspiramide is erg eenvoudig. Dit doel is zichzelf in stand houden. Iedere machtshebber (lees: machtontvanger) is in eerste instantie alleen maar gericht op het laten continueren van de eigen macht. Vrijwillig afstand doen van de eigen macht kan pas na de tweede schok, waarover zodadelijk meer. Machthebbers die de macht niet willen opgeven, die kunnen alleen door een sterkere macht worden gedwongen dit te doen. Daarmee wordt de situatie alleen maar erger, want deze grotere macht heeft immers nog meer machtshonger.

De mondiale machtspiramide streeft naar absolute macht op deze planeet. Het enige wat de plannen van deze machtselite kan dwarsbomen is wanneer te veel mensen de tweede schok ontvangen. De beste manier om die tweede schok te voorkomen is door iedereen die de eerste schok achter de rug heeft te blijven verleiden om de aandacht naar buiten gericht te houden. Openlijk zal de machtselite nooit enige openheid geven, want daardoor zouden er veel te veel mensen door hun toedoen de eerste schok krijgen. En dat is niet zo slim wanneer je absolute macht nastreeft. Maar de machtselite doet er verder alles aan om de mensen die beseffen gevangen te zitten af te leiden met willekeurig wat voor verhalen. Dankzij al deze verhalen blijven de ‘gevangen’ maar zoeken naar een externe ontsnappingmogelijkheid, en zullen zich daardoor niet naar binnen keren, om zo de werkelijke uitgang te vinden.

Wij ontvangen de tweede schok wanneer we beseffen dat alles in onze uiterlijke werkelijkheid een afspiegeling vormt van onze interne werkelijkheid. Via de inhoud van ons bewustzijn projecteren wij de schaduwen die we voor echt houden. Alles is zoals het is, maar ons bewustzijn maakt hoe we het beleven. Wie wil ontsnappen uit de gevangenis, die richt de aandacht naar binnen en onderzoekt minutieus en onbevooroordeeld ieder hoekje van het eigen bewustzijn. Er zijn daartoe in de loop der tijd vele methoden en aanpakken ontwikkeld. En de enige goede daarvan is degene die werkt. Want het gaat niet om het middel, maar om het doel. En het doel is fundamentele zelfkennis.
Wie de tweede schok heeft ontvangen, die is daarmee nog niet gelijk buiten de gevangenis. Na de tweede schok weten we hoe we kunnen gaan ontsnappen. Daarna is het aan ons om ons bewustzijn zo te verruimen dat we innerlijk volkomen vrij worden. Macht heeft geen enkele invloed of aantrekking op vrije mensen. Voor vrije mensen is macht als een rammelaar van een baby.

Kijken we nu vanuit deze wetenschap naar wat de media ons probeert te voeren, dan wordt duidelijk dat de mainstream media bedoeld is om het bewustzijn van de mensen zo te beïnvloeden dat ze niet ontvankelijk zijn voor de eerste schok. Er wordt voortdurend vanalles aangestipt, maar telkens met de boodschap dat er helemaal niets aan de hand is. En het is natuurlijk niet alleen de pers, maar ook de overheid, de wetenschap en de religie. Dit is geen vooropgezette mondiale samenzweringen. Nee, dit is gewoon een logisch gevolg van de werking van de machtspiramide. Iedereen die handelt in strijd met de belangen van deze machtspiramide, die verliest daardoor macht om zo minder schadelijk te kunnen zijn. Dit is een ‘gewoon’ sociaal proces waarin regressie naar het midden wordt bevorderd en hardnekkige grensgevallen uiteindelijk worden buitengesloten. Het is dus sociology in plaats van conspiracy.
Het doel van de mainstream media is dus het belemmeren van de eerste schok. Maar betekent dan misschien dan dat het doel van de substream media is om de tweede schok te belemmeren?

Net zoals de journalisten en redacteurs werkzaam binnen de mainstream media zich niet bewust zijn van hun functie in het grotere plaatje, zo geldt dat ook voor de mensen achter de substream media. Veelal met de beste bedoelingen blijven deze medemensen ons wijzen op zaken buiten onszelf. Of al deze fantastische verhalen nu wel of niet op waarheid berusten is immers helemaal niet van belang. Wat telt is dat deze verhalen en berichten ons afleiden van het realiseren van de werkelijke ontsnapping uit de gevangenis die bijeen wordt gehouden door macht.
Kijk nu eens goed naar de strekking van het nieuws dat wordt voorgeschoteld door jouw favoriete substream media. Helpt dit informatievoedsel jou om die innerlijke ontsnappingstunnel te graven?

En kijk ook eens goed naar het gedrag van de mensen achter deze substream media. Brengen zij in de praktijk waar ze zelf voor staan? Vormt bijvoorbeeld een website stiekem een bron van inkomsten via bijvoorbeeld reclameboodschappen van Google Ads? Draait het daarom via bezoekersaantallen gewoon weer om geld? Zou een dergelijke business er baat bij hebben om mensen te helpen de tweede schok te ontvangen? Nee, want daarmee snijdt een dergelijke website zich in de eigen financiële vinger. En het geldt niet alleen voor websites, maar voor de gehele substream media, evenals voor allerlei substream dienstverleners op bijvoorbeeld het gebied van gezondheid en spiritualiteit.

Laten we stoppen om elkaar te verleiden het nog langer buiten onszelf te zoeken via fantastische misleidingen. Om medemensen te helpen de eerste schok te ontvangen kunnen we gerust vertellen over wat wij menen te weten over de gevangenis. Maar mensen die weet hebben van de gevangenis dagelijks te blijven voeren met verhalen over ‘hun’ en ‘daar’ dient naast de eigen machtsbelangen uiteindelijk alleen maar de belangen van de machtselite. En het zijn juiste deze substreamers die om het hardste roepen dat ze ‘tegen’ de machtselite zijn. Paradoxaal? Nee, want de mensen achter deze misleidende informatie hebben de tweede schok nog niet ontvangen.

Onderzoek gerust alle uithoekjes van deze fascinerende gevangenis. Maar wil je er echt uit, weet dan waar je de uitgang kunt creëren. En komen er mensen op jou pad die naar de uitgang vragen, stuur ze dan niet de verkeerde kant op.
En voor alle duidelijkheid, ik laat aan iedereen zelf over om te bepalen of hetgeen ik probeer uit te dragen al dan niet mijn eigen machtsbelangen dient. En ook beweer ik niet dat afleidende informatie volledig zou ontbreken in mijn boeken, artikelen of (video-) presentaties. Iedereen speelt in dit Grote Spel een eigen rol. Ik denk te weten wat de mijne is, en daarom doe ik wat ik doe op mijn manier en mijn tempo. Kun je er iets mee, dan ben ik daar blij om. Kun je er niets mee, dan is dat niet anders. Het gaat niet om mij, of om wie dan ook. Het gaat erom gezamenlijk in innerlijke vrijheid te kunnen leven in dit Aards paradijs. Dat is in ieder geval hoe ik het zie.

Zeist, 8 april 2011

Johan Oldenkamp

Geen opmerkingen:

Een reactie posten