Intuïtieve gevoelens worden vaak als lastig ervaren. Want hoe vaak plaatsen ze ons niet voor dilemma's waar ons hoofd helemaal niet op zit te wachten. Je krijgt bijvoorbeeld een prachtige baan aangeboden, met een goed salaris en goede arbeidsvoorwaarden, maar de persoon met wie je moet gaan samenwerken maakt geen prettige indruk op je. Wat doe je in zo'n geval? Een ander voorbeeld: Je hebt een plotselinge ingeving opzij te springen voor een voorbij-razende auto die je niet hebt kunnen zien aankomen. Of dat verheffende stemmetje in je hoofd dat op de meest rare momenten roept: 'Uitkijken. Niet doen.' Of juist: 'Go for it.' Wat is dat toch? Waarom vertrouw je die ene 'influistering' onmiddellijk en bekruipt je het andere het gevoel van 'wegwezen'? Ja, wat is dat nou? Noem het intuïtie. Iets aanvoelen of weten dat je logischerwijs niet kúnt weten.
Gelaagdheid
Ieder mens heeft in zijn gevoelsleven een bepaalde gelaagdheid - intuïtieve gevoels- en bewustzijnslagen/ drempels - opgebouwd. Wij zijn als het ware minder gevoelig geworden voor signalen, die ons 'raken'. Dat komt mede doordat we tegenwoordig leven in een maatschappij die vraagt om snelle, rationele en weloverwogen beslissingen. Je zou kunnen zeggen dat in de huidige maatschappij het verstand 'regeert', alleen de daadkracht telt en het gevoelsleven wordt uitgesloten. Daarbij komt ook nog dat onze Westerse wereld veel meer op materie dan op gevoel is gericht. Dit wordt mede veroorzaakt doordat het gebruik van intuïtie ons in de kindertijd al snel wordt afgeleerd. 'Als je als kind niet serieus wordt genomen op school, kijk je wel uit om een volgende keer te vertellen wat je voelt'. De laatste jaren lijkt daar wel wat verandering in te komen; er is een groeiende tendens om gevoelens meer te laten meespelen in de dingen die we doen en de keuzes die we maken. We beseffen meer en meer dat intuïtie altijd 'werkt' en ons nooit in de steek laat. Het is niet iets wat je zomaar aan en uit kunt zetten, maar het is aanwezig en wel bij iedereen! Alleen niet iedereen is er ontvankelijk voor. Je moet als het ware nog leren om je beter af te stemmen op je meest diepe innerlijke gevoelens.
Het buikgevoel
Wat is nu dat buikgevoel? Of bedoelen we eigenlijk ons intuïtieve gevoelens; onze intuïtie? Het buikgevoel is, zoals het woord al zegt, niets anders dan een gevoel. En een gevoel is een innerlijke beleving - positief of negatief - van een bepaalde gebeurtenis. Dit kan een specifieke prikkel uit de omgeving zijn, maar het kan ook een intern proces zijn, zoals een gedachte of een beeld dat wij in onszelf oproepen. Een gevoel kan ook spontaan optreden, zoals bij een bepaalde stemming. Men voelt zich bijvoorbeeld opgewonden, neerslachtig of opgewekt zonder een duidelijk, aanwijsbare aanleiding of invloed van buitenaf. Ook kunnen gevoelens soms gepaard gaan met lichamelijke reacties, zoals zweten of een versnelde hartslag bij angst. Dit alles heeft te maken met emoties. Een gevoel kan je dus omschrijven als de bewuste reflectie van een emotie; een natuurlijke emotie zoals verdriet, boosheid,afgunst, angst of liefde. Het is de expliciete beleving van de lichamelijke reacties die tijdens een emotie worden opgeroepen. Vermoedelijk treden gevoelens vooral op bij mensen die over een sterk ontwikkelde prefrontale cortex (voorhoofdskwab) beschikken. Natuurlijke emoties - in biologische zin - zijn affectieve reacties die worden gereguleerd door het limbische systeem dat zich in het midden van de hersenen bevindt. Het limbische systeem en dan met name de hypothalamische kernen is evolutionair gezien veel ouder dan de neocortex (nieuwe schors) waaruit de hersenhelften bestaan. Het menselijk limbische systeem verschilt ook niet veel van dat der primitieve zoogdieren, vandaar zijn bijnaam 'oud zoogdierenbrein'. De tractus mamillothalamicus (zenuwbundel van corpus mamillare) speelt een belangrijke rol bij de samenstelling van de emoties. Zowel interne als externe prikkels gaan dus via eigen banen in het limbische syteem en via andere banen naar de voorhersenen en de kleine hersenen. Hierdoor kan het limbische systeem gevoelens die ontstaan door plezier, verdriet, liefde, of haat temperen of versterken, maar kan tevens ook het geheugen reguleren. Prikkeling van het limbische systeem geeft aanleiding tot allerlei lichamelijke reacties, zoals bijvoorbeeld een verandering in een gelaatsexpressie, verhoging van de hartslag, het trillen van de stem, knipperen met de ogen e.d. Dus het buikgevoel - een prikkelend, tintelend gevoel in de (onder)buik - vindt niet bij iedereen op een identieke, gelijkvormige wijze plaats. Maar vergeet niet dat emotie een zeer krachtige energievorm is; een energievorm die 'aantrekt'. Als je voor iets bijzonders bang bent, dan zal je het juist aantrekken en wat je meest angst aanjaagt, zal je het meest plagen. Je angst zal het aantrekken als een magneet, want gelijksoortige energieën trekken elkaar aan!
Het buikgevoel wordt dan ook vaak en makkelijk verward met intuïtie!
Maak het reageren op het buikgevoel dan ook niet als een doel op zichzelf, maar zie wat het je kan bieden in je proces van bewustwording.
Selectieve perceptie.
Perceptie wordt meestal vertaald met 'waarneming'; het resultaat van het waarnemen. Ieder individu neemt maar een deel van de werkelijkheid waar. Om te voorkomen dat wij teveel informatie tegelijk op ons af krijgen en waarnemen, heeft het lichaam een soort natuurlijk 'informatiebegrenzer' ingebouwd. [ Niet te verwarren met het ingebouwd goddelijk 'filtersysteem'].Gedurende ons leven ontwikkelen wij daarnaast namelijk ook nog eens onze favoriete, persoonlijke waarnemingsmethode. Daardoor is de informatie die wij in ons opnemen niet compleet en dus spreken we van 'selectieve perceptie', die uiteindelijk onze eigen persoonlijke perceptie zal worden. We bekijken ieder op zich de wereld als het ware door onze eigen roze bril. Met onze vijf zintuigen - zien, horen, ruiken, proeven en voelen - wordt het gezamenlijk informatie 'vangnet' gevormd. Ieder mens toont een verschil van inzet van de verschillende zintuigen, waarbij de ene persoon de nadruk legt op het zien, zal de ander meer georiënteerd zijn op geur of geluid. Dit zorgt ervoor dat wij onze eigen individuele perceptie vormen met als gevolg dat ons biologische reacties verschillend kunnen zijn en ook op een andere manier worden geïnterpreteerd.
Intuïtie, het zesde zintuig
Intuïtie is afgeleid van het Latijnse 'in tueri', wat 'met de geest waarnemen' betekent. Intuïtie wordt ook wel omschreven als 'de direct perceptie van waarheid, feiten e.d. onafhankelijk van enig redeneerproces' of 'een scherp en onmiddellijk inzicht' of intuïtie kan gezien worden als aanduiding van pure, directe kennis die niet uit eerdere kennis kan worden afgeleid. Vaak noemen we een influistering van onze intuïtie een 'ingeving' of een 'voorgevoel; een vorm van direct zeker-weten! Als een influistering van onze intuïtie ons iets wil vertellen, dan voelen we het allemaal op een verschillende manier en op een andere plek in ons lichaam. Hoe je intuïtie zich manifesteert hangt af van je 'gerichtheid'; welk zintuig het meest is ontwikkeld. De fysiologische reacties bewegen zich langs kanalen, die bij jou het sterkst doorkomen en die in de loop van je leven het meest zijn ontwikkeld. Sommige mensen krijgen kippenvel, anderen voelen het in hun onderbuik, een enkeling ziet een beeld voor zijn of haar geestesoog. Maar de meeste mensen ervaren het als een plotselinge gedachte die in hen opkomt; een innerlijk weten om iets te doen of te laten. Maar vergeet een ding niet, namelijk dat deze informatie - het signaal - altijd van één en dezelfde plek komt; ons hogere Zelf die verbonden is met Hogere sferen.
Waar zit je intuïtie? Is het een orgaan of een stelsel van zenuwen?
Het rationele brein is te vergelijken met een computer; het verwerkt de binnenkomende prikkels en trekt logische conclusies gebaseerd op deze informatie. Het is beperkt en kan alleen de gegevens verwerken die het rechtstreeks doorkrijgt uit de buitenwereld. Het brein functioneert, zo is de gedachte van de medische wereld, alleen op directe ervaringen die worden opgedaan via onze vijf zintuigen. Maar wat weinig weten en zich realiseren, is dat onze brein - ons verstand, ons geheugen, niet de breinmassa zelf - onze geest is! Ja wel, ons verstand is onze geest; ons bewustzijn!
Wat verstaan we dan onder de geest? En waar zit de geest eigenlijk?
De geest is het submoleculaire deel van het etherlichaam; een energielichaam. Het etherisch lichaam is de ziel, die een deel is van de Goddelijke LevensEnergie en het Totale Bewustzijn. De ziel is een goddelijk deel van het Goddelijke Geheel, een energiedeel van het Ene Lichaam. De Bijbelse uitdrukking 'Je bent een kind van God' benadert het meest de omschrijving van een ziel; jij - je ziel - bent een energielichaam van God Zelf! De geest is daarentegen een 'subdeel' van het Goddelijk Geheel met zijn specifieke karakteristieken. De geest is het submoleculaire deel, dat uit allerlei energieën bestaat, te weten gedachten en herinneringen aan gevoelens die opgeslagen zitten in de ziel. De ziel (onderbewuste) is de totaal som van alle gevoelens die je ooit eens hebt gehad. Ja wel, gevoelens uit een ver verleden - vorig leven(s) -, het heden maar ook uit de toekomst. De geest bestaat uit herinneringen en gedachten aan deze specifieke gevoelens, die zijn ontstaan uit levenservaringen hier op Aarde. De geest is echter de 'heerser van alle gedachten'. Hoewel (alle) gedachten zeer subtiel kunnen zijn, is het een uiterst krachtige energievorm, die ervoor kan zorgen dat jij 'bewust of onbewust' door het leven gaat. Maar het is juist de geest die ervoor zorgt dat je over je brein kunt nadenken, kunt praten, jezelf kunt bewegen etc. etc. Zonder de geest zou je niet eens weten dat het brein bestaat. De geest is dus gedachte, een informatieve energievorm die gestuurd en gecontroleerd kan worden.
Waar zit nu de geest precies?
Vroeger dacht men dat de geest alleen in het hoofd zat. Wel nu, je geest zit niet in je hoofd. Je geest zit in elke cel van je hele lichaam! Wat de geest wordt genoemd, is in feite een energie. Het is ….gedachte. En gedachte is een energievorm en geen ding. Je hersenen zijn een ding. Het is een fysiek, biochemisch mechanisme. Het grootste en gecompliceerdste waarmee het lichaam de energie van je gedachten vertaalt. Je hersenen zijn een stofwisselaar. Je hele lichaam is een stofwisselaar. Biochemici hebben vaak opgemerkt hoe individuele cellen hun eigen intelligentie lijken te bezitten. En dat doen ze ook.
Dus simpelweg kun je stellen dat de geest - informatie - in iedere cel zit. In je hersenen zitten meer cellen dan elke andere plek, daarom lijkt het of je geest daar zit. Maar, dat is niet alleen het belangrijkste verwerkingscentrum en niet eens het enige! Je kunt het brein zien en zelfs aanraken, dus je weet dat het bestaat. Je kunt de geest niet zien of aanraken, dus je weet niet zo zeker wat hij is of dat hij bestaat of niet. Maar wel kun je simpelweg stellen dat het brein de geest is in fysieke vorm.
Is de geest nu het zesde zintuig?
Het antwoord is neen! Het is de ziel die het zesde zintuig vertegenwoordigt. Het is de ziel die toegang heeft tot een oneindige informatiebron. De ziel weet alles wat er te weten valt. Niets is haar onbekend of verstopt voor haar. De ziel is namelijk een 'individualisatie' van de Goddelijke Geest en die is Alles-wat-er-Is. De ziel is wel geworden tot een enkeling - een samengeklonterd energiedeel van Al-Wat-Is, dat het menselijk lichaam doordringt en omhult - maar zij is een zuivere energiebron, die voortdurend aan het vibreren is. De ziel manifesteert zich in verschillende hoogfrequente snelheden en verschillende mate van dichtheid. Beweegt zich voort in golven. Golven die vibreren met verschillende snelheden, verschillende dichtheden en verschillende hoeveelheden lichtsterkte. De ziel is de universele Levensenergie, vibrerend met een specifieke trillingsfrequentie. En het zijn juist deze hoogfrequente trillingen en golfbewegingen van de ziel die in staat zijn om iedere informatievorm - bijvoorbeeld gedachte - te kunnen herleiden, te kunnen ontleden en herkennen ongeacht de bron van herkomst. Met andere woorden de ziel is 'supergevoelig' voor alle vormen van energieën in haar omgeving; dichtbij maar ook veraf! En aangezien we nu weten dat alles bestaat uit energie, is het mogelijk voor de ziel om te communiceren met de geest en het lichaam, met haar omgeving en met een hogere sfeer: met Al-Wat-IS!
De ziel communiceert met de geest via het gevoel. Het gevoel en emotie is de taal van de ziel. We zeggen wel dat de ziel spreekt tot jou via het hart en dat het hart de verbinding tussen de ziel en de geest is, maar het is de ziel die als eerste een willekeurig, naderende energie 'opmerkt' en niet de geest! Of de binnenkomende energievorm nu bestaat uit een lage trillingsfrequentie of een extreem hoge trilling in alle gevallen 'voelt' de ziel deze verschijningsvorm. De ziel reageert dus als eerste op de binnenkomende informatie en geeft daarna een signaal af in de vorm van een gevoel of een reflectie van een emotie af aan de geest (het verstand) die op haar beurt weer een lichamelijke reactie bewerkstelligt. Het lichaam ervaart wat de geest op dat moment heeft gecreëerd; een angst, een emotie of een gevoel dat ergens wordt geprojecteerd. Dit noemen we ook wel het scheppingsproces!
Scheppen is creëren. De ziel vormt het denkbeeld, het idee of een concept. De geest schept. Alles wat je zegt, is een gedachte die tot uitdrukking wordt gebracht. Het lichaam ervaart de acties, de handelingen. 'Wat je bedenkt, dat schep je. Wat je ervaart, bedenk je. Wat je gedachte is, dat schep je. Wat je ervaart daar gaan je gedachten naar toe. Uit nieuwe gedachten ontstaan nieuwe ervaringen'. Zo kun je dus vaststellen dat je intuïtie in de ziel vertoeft en dat je intuïtie niet in je hersenen (de geest) aanwezig is en dat je ziel en de geest betrokken zijn bij jouw scheppingsproces! De intuïtie is het gehoor van de ziel. De ziel is het enige instrument dat gevoelig genoeg is om de laagste trillingen van het leven 'op te pikken' om die energie te 'voelen', om de energiegolven in het veld waar te nemen en ze te kunnen interpreteren.
Uiteraard het hele proces waarmee informatie wordt verwerkt, gebeurt slechts in milliseconden; in een duizendste van een seconde. Vandaar dat wij soms de gedachte hebben en opperen dat het buikgevoel een bewuste reflectie is van de geest. Maar neen, het is de ziel die het hele informatieproces coördineert en redigeert!
Waar zit dan de ziel eigenlijk?
De ziel zit in tegenstelling tot de geest…..overal. De ziel is overal in je en om je heen. De ziel is wat je omvat. Vaak wordt gesproken over 'dat je lichaam het voertuig van de ziel is' of 'je lichaam is de tempel van je ziel' met het accent op het lichaam. Deze uitdrukkingen helpen de mensen te laten inzien, dat zij meer zijn dan hun lichaam alleen; dat er iets 'groters' is dan zij. De ziel is groter dan je lichaam. De ziel wordt niet door het lichaam gedragen, maar draagt het lichaam in zich. Het begrip aura waar we allemaal wel eens van hebben gehoord, is het dichtste wat er bij komt als je spreekt over de ziel. Maar het gebied waar de ziel zich het sterkst manifesteert - voelbaar is, ja wel letterlijk voelbaar is - is het zogenaamde etherlichaam of etherisch lichaam dat slechts enkele centimeters buiten het hele lichaam 'uitsteekt.'
Ons tweede brein; second brain
Elke bewering dat 'buikgevoelens' kan worden toegeschreven aan een black-out van het verstand (de geest) of een overactief gevoelsleven, wordt gelogenstraft door het onderzoek van de Amerikaanse neurobioloog Micheal Gershon. In zijn boek 'The second brain' beschrijft hij zijn spectaculaire ontdekking dat onze buik over een zelfstandig functionerend zenuwstelsel beschikt en veel meer zenuwcellen zou bezitten dan onze hersenen. Binnen ons lichaam blijkt de buik een autonoom centrum te zijn dat over wijsheid beschikt en op een andere manier waarneemt dan onze hersenen. Terwijl ons hoofd de dingen lineair waarneemt met de belangrijkste zintuigen, zal de buik op holistische wijze allerlei aspecten waarnemen die niet direct zichtbaar zijn, maar waarin misschien wel meer wijsheid schuilt dan ons lineair denken. ( Happinez, jaar 2005)
We kunnen stellen, dat de mens te maken heeft met twee op zichzelf staande verwerkingscentra, te weten het mentale verwerkingscentrum - het gebied rondom het hoofd - en een gecombineerd verwerkingscentrum van wils- en gevoelscentra. Het zogenaamde zonnevlechtcentrum dat gesitueerd is rond de buikstreek wordt in de yoga gezien als de belangrijkste plek voor het opslaan van energie, van waaruit de vitale levensenergie door het lichaam via 72.000 fijnstoffelijke energiebanen naar ieder deel van je lichaam wordt gedistribueerd.
Het zonnevlechtcentrum kan tot op zekere hoogte worden voorgesteld als de drijvende kracht achter iemands gedachten, gevoelens en wensen. Het zonnevlechtcentrum of plexus solaris hangt samen met een diep innerlijk weten - het zeker-weten -, dat je een unieke plaats hebt in de samenhang van het universum. Een goed ontwikkeld gevoelscentrum stimuleert de vorming van een sterk ik-gevoel wat nodig is om zelfverzekerd en doelgericht in het leven te staan. Maar ook de spirituele wijsheid en zich bewust zijn van de universaliteit van het leven, wetend welke plaats het leven in het universum inneemt, kenmerken dit gevoelscentrum.
Zodra we actief aan dit gevoelscentrum gaan werken, dan komen we tot de ontdekking dat ons leven als een product van onze eigen wil zullen zien. De meesten van ons leiden aan wat ik een 'gehandicapte wil' zou willen noemen. We worden te vaak hulpeloos gemaakt, we krijgen te vaak kritiek op onze handelingen of worden te vaak daarvoor gestraft; we moeten ons te vaak aan gezag onderwerpen. In deze cultuur worden we tot gehoorzaamheid opgevoed. Ouders leren kinderen hun woede te onderdrukken, nooit iets te zeggen, zelfs als er sprake is van geestelijke mishandeling. Op school wordt gehoorzaamheid beloond, in het leger en in veel bedrijven ook. Vanuit het oogpunt van cultuur gezien, leiden we aan een gehandicapte wil. De gehandicapte wil is gevoelig voor overheersing door een ander, voor verslaving en voor onderwerping in het algemeen. Wanneer dit gebeurt, ontstaat er een gevoel van hulpeloosheid; de algemene energie en levenskracht nemen af. Een gehandicapte wil kent geen verlangen, en derhalve ook geen vuur of enthousiasme; geen goddelijke passie. Juist met behulp van verlangen ontsteken we de wil. Bewust kiezen is een wilsdaad. De vraag rest nu: 'Wat kiezen we nu - vandaag - te zijn, 'onbewust of bewust' te leven?'
Vanuit dit krachtig centrum wordt de eerste 'onzichtbare' signalen van de buitenwereld geregistreerd, omdat in de buik miljoenen gevoelige neuronen zitten precies dezelfde zenuwcellen als in de hersenen. Tijdens de ontvangst van signalen is het dan ook belangrijk om een duidelijke scheiding aan te brengen tussen gevoelens en emoties, want dat is zeker niet hetzelfde. Bij gevoelens is er namelijk sprake van een aanraking van de diepere lagen van de ziel. Intuïtieve gevoelens werken bevrijdend en geven innerlijke rust; het gevoel van zeker-weten. Vaak gepaard gaande met blijdschap en vreugde wat in werkelijkheid de ziel probeert te vertegenwoordigen hier op Aarde. Ongebreidelde emoties hebben juist een heel dwingend karakter. Ze werken blokkerend en brengen je uit balans. Ze eisen bijvoorbeeld dat je acties onderneemt, terwijl je op zo'n moment juist passief zou moeten zijn. Probeer daarom te achterhalen of er vanuit angst of onzekerheid emoties opwellen die je intuïtieve gevoelens zouden kunnen vertroebelen. We weten nu dat de ziel de totaalsom van alle gevoelens is, gebaseerd op eerdere ervaringen. Die ervaringen en ideeën van de geest zijn sterk verbonden met emoties, die loskomen zodra je in een gelijksoortige situatie komt of het in herinnering roept. Intuïtie daarentegen komt tot je zonder emotie, ook al maakt de reactie daarop wel emoties los. En wees je daar van bewust. Wil je bewust je gevoel ervaren, dan moet je aandacht echter gericht zijn op je buikstreek en niet op je hoofd.
De ziel begrijpt wat het verstand niet kan bevatten!
Hoe weet je zeker dat je intuïtie - je ziel - spreekt?
Kan het ook een ander stemmetje zijn, dat van angst of jaloezie?
Het is heel belangrijk om je bewust te zijn van je gedachten en gevoelens. Vraag jezelf regelmatig af: 'Wat voel ik nu en waar heeft dat mee te maken?' Als je bereid bent dit te onderzoeken, ontwikkel je zelfkennis. Als je diepste angsten, zorgen en verlangens kent, kun je jezelf niet meer zo makkelijk voor de gek houden. En dat gebeurt nog wel eens. Sommige mensen willen zo graag verliefd worden, dat ze denken te voelen dat een bepaalde persoon goed voor hen is, terwijl ze diep in hun hart beter zouden moeten weten. Je intuïtie vertelt je altijd de waarheid, maar je kunt het verkeerd interpreteren. Als je rustig gaat zitten en je ogen sluit, vertelt je onderbuikgevoel - je intuïtie - je vaak al wat je het beste kunt doen. Je voelt het zogezegd aan je water. Soms zul je op een antwoord moeten wachten, maar wees niet ongeduldig want dan ga je gissen en ligt het bijgeloof op de loer. Vetrouw erop dat alles een eigen tijd en plaats heeft en wacht af.
Onthoudt: de ziel zal altijd je hoogste gedachte, je helderste woord, je grootste gevoel tonen. Al het 'mindere' is afkomstig van een andere bron; je geest!
De hoogste gedachte is altijd die gedachte die vreugde bevat;
Het grootste gevoel is altijd dat gevoel dat je liefde noemt;
Het helderste woord is het woord die waarheid bevat.
Tip?Meditatie is 'afstemmen' op de ziel. Mediteren is één van de beste instrumenten om een ervaring - een staat van volkomen bewustzijn - te bereiken. Door te mediteren breng je jezelf in een toestand van openheid om volkomen bewustzijn te ervaren, terwijl je lichaam wakker blijft. Die toestand wordt ware wakkerheid genoemd. Je hoeft niet in meditatiehouding te zitten om dit te beleven. Meditatie is een middel, een instrument. Een instrument om een staat van wakkere wakkerheid te bereiken, is gecontroleerd leren adem te halen. Haal diep en langzaam adem. Haal lang en zacht adem. Adem het zachte, zoete 'iets' van het leven in. Zo vol van energie, zo vol van liefde. Je ademt de Universele Levensenergie van Al-Wat-Is in! Haal diep adem en je kunt het voelen. Haal heel erg diep adem en de liefde zal je aan het huilen brengen. Van vreugde, want je het je god - je innerlijke Zelf - ontmoet en je God heeft je laten kennismaken met je ziel.
Hans Zevenboom
Mei 2009
www.millennium-visie.org
www.hetnieuweinzicht.nl/content/view/66/120 [meer info over de geest]
www.hetnieuweinzicht.nl/conten/view/60/113 [meer info. over de ziel]
Nieuwsbrief no.3 juni/ juli 2009 'Wetenschappelijk bewijs voor het zesde zintuig?' De ontdekking van het orgaan van Jacobson
Bron: Leef bewust
Geen opmerkingen:
Een reactie posten